Press Workers

Την πρώτη του ανάρτηση ως «εξοδούχος στρατιώτης» έκανε πριν λίγο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανος Κασσελάκης.

Επέλεξα λοιπόν να πάρω την έξοδό μου για συγκεκριμένο λόγο: Για να επισκεφθώ το Δίστομο. 

Εκεί που το 1944, οι ναζί έσφαξαν 229 άμαχους Έλληνες. Ένα αποτρόπαιο έγκλημα που μας υπενθυμίζει το δίκαιο αίτημά μας για τις γερμανικές αποζημιώσεις, το οποίο έθεσα στον Γερμανό Πρέσβη όταν τον συνάντησα και το οποίο θα διεκδικήσω ένθερμα. 

Πήγα στο Δίστομο με το άγημα παρελάσεως στο οποίο συμμετέχω, το άγημα που θα παρελάσει αύριο στη Θήβα, για να τιμήσει την ελληνική Επανάσταση. 

Πήγα με τους φαντάρους που με ενθουσιασμό με συνόδεψαν – επειδή εκείνοι είναι οι πραγματικοί πατριώτες της χώρας μας, επειδή εκείνοι είναι υπερήφανοι για το έθνος μας, αν και είναι απογοητευμένοι από τη χώρα μας. 

Και όσο εγώ ετοιμαζόμουν να παρελάσω για την πατρίδα μου, κάποιοι παρήλαυναν με ομοφοβικά ομοιώματα - καρνάβαλους. 

Αναρωτιέμαι: Τι ακριβώς φοβούνται; Γιατί τόσο μένος; Μένος που ενώνεται με εκείνο από τόσες εφημερίδες και site. 

Ένας πηχτός χυλός από fake news, χλευασμό, καθημερινή διαπόμπευση. 

Ένα ολόκληρο Σύστημα με κοινό στόχο έναν μόνο άνθρωπο. Έτσι συμβαίνει όταν κανείς δε σε κρατάει από πουθενά. Ελληνίδα και Έλληνα, Αγαπητέ Συμπολίτη μου, Να ξέρεις ότι σε σέβομαι. Από όποια θέση, και κυρίως από τη θέση του απλού συμπολίτη σου. 

Σε σέβομαι σημαίνει ότι δεν πρόκειται ποτέ να σε χειραγωγήσω, να μοντάρω την πραγματικότητα, να αποκρύψω στοιχεία, να αλλοιώσω, να μεθοδεύσω, να συγκαλύψω, όπως συμβαίνει αυτή τη στιγμή. 

Σκέψου την αλήθεια που βιώνεις, σκέψου το παράλογο που σου παρουσιάζουν ως κανονικό, υποτιμώντας τη νοημοσύνη σου. 

Κι όπως σέβομαι εσένα, σέβομαι και τα παιδιά σου, τα οποία γνώρισα αυτές τις μέρες και με τα οποία έχω την τιμή να υπηρετώ αυτήν τη στιγμή. Είναι φανταστικά παιδιά, νέοι που επιζητούν μια κοινωνία με αξιοκρατία και αξιοπρέπεια. Βλέπουν μια ζωή προαποφασισμένη γι’ αυτούς, ένα παιχνίδι στημένο, ενώ θέλουν να μπορούν να ονειρευτούν – όχι έξω, εδώ, στην πατρίδα τους, στην Ελλάδα! 

Απέναντι σε αυτά τα παιδιά, οι επαγγελματίες της εξουσίας θα σταθούν και θα κάνουν αύριο τις ίδιες προβλέψιμες, βαρύγδουπες δηλώσεις για την 25η Μαρτίου. Μεγάλα λόγια, όταν στην πράξη καταπατούν το Σύνταγμα, μοντάρουν την αλήθεια και μπαζώνουν το δίκιο. 

Γιατί γι’ αυτούς η εξουσία είναι αυτοσκοπός. Είναι το μόνο raison d’être που καταλαβαίνουν. 

Δίστομο 1944. Καλάβρυτα 1821. Κάθε μέρα που ξυπνάμε επιλέγουμε τι Έλληνες θέλουμε να είμαστε. 

Έξω από τον θάλαμό μου υπάρχουν λίγες λέξεις του Γεωργίου Δροσίνη: «Χῶμα τιμημένο, πὄχουν ἀνασκάψει γιὰ νὰ θεμελιώσουν ἕναν Παρθενώνα, χῶμα δοξασμένο, πὄχουν ροδοβάψει αἵματα στὸ Σούλι καὶ στὸ Μαραθώνα, χῶμα πόχει θάψει λείψαν' ἁγιασμένα μόνο λίγο χῶμα, χῶμα ἑλληνικό!» Το χώμα αυτό είναι όντως ιερό, γιατί είναι το χώμα των ηρώων μας. Γιατί είναι το χώμα που μας γέννησε, το χώμα στο οποίο βαδίζουμε καθημερινά, το χώμα πάνω στο οποίο χτίζουμε τις ζωές μας. Κάποιοι αυτό το χώμα το θέλουν σκακιέρα τους κι εμάς χειραγωγούμενα πιόνια. Δεν είναι σκακιέρα. Είναι πατρίδα. Είναι δική μας. Και θα τη φέρουμε στο Φως. 

*Είναι τόσο κρίσιμες πλέον οι στιγμές, που αποφάσισα να σας απευθυνθώ και δια ζώσης με βίντεο που θα ακολουθήσει.