Πριν από λίγες ημέρες μια γειτονιά στα Σεπόλια ξύπνησε από τις φωνές ενός νεαρού που ζητούσε «βοήθεια». Την επόμενη μέρα ρωτούσε ο ένας τον άλλον στο facebook: «Απόψε κάποιος φώναζε βοήθεια γύρω στις 1 και μισή; Τι συνέβη;» Τι συνέβη; «Ένα παλικάρι 18 ετών το χτύπησαν οπαδοί τον ρώτησαν ομάδα και πήγανε να σκοτώσουν το παλικάρι θα τους βρούνε υπάρχει υλικό από κάμερα»... 

Προ καιρού μια νεαρή σε κεντρική γειτονιά στο κέντρο της Αθήνας που επέστρεφε από διασκέδαση ίσα που πρόλαβε να κλείσει την πόρτα της πολυκατοικίας και να ξεφύγει από έναν τύπο που μόλις την είδε άρχισε να «σεληνιάζεται». Η κοπέλα μπήκε γρήγορα μέσα έντρομη -ήταν γύρω στις δώδεκα το βράδυ-και ο άλλος είχε κολλήσει στην πόρτα της κεντρικής εισόδου και την τράνταζε από τις μπουνιές για να την ανοίξει. 

Ένα πιτσιρικάκι που χαρούμενο ακολούθησε την σχολική εκδρομή της τάξης του στη Σαντορίνη επέστρεψε προβληματισμένο και με αναφορές για μια ομάδα αληταράδων που έστηνε καρτέρι έξω από ξενοδοχεία με μαθητικές εκδρομές μπας και τσιμπήσει καμιά πιτσιρίκα ή κάνει τσαμπουκά ή κι εγώ δεν ξέρω τι... 

«Έχει διαμορφωθεί μία κατάσταση στο Ίλιον κάθε βράδυ κυρίως την Παρασκευή και το Σάββατο με ομάδες νεαρών κουκουλοφόρων που συγκεντρώνονται στην πλατεία δημαρχείου, φωνάζουν, βρίζουν και ενοχλούν με ποδοσφαιρικά συνθήματα και στη συνέχεια επιδίδονται σε καταστροφές αυτοκινήτων, σχολείων... Έχει θεαθεί άτομο που με προφυλάξεις έρχεται και ενισχύει χρηματικά τους συγκεκριμένους. Είναι πολύ πιθανό να εμπλέκονται με περιστατικά σαν αυτό με τη φωτοβολίδα έξω από το γήπεδο Ρέντη σε αγώνα βόλεϊ πριν από μήνες εναντίον του αστυνομικού που κατέληξε στον τραγικό θάνατό του. Σας παρακαλώ αναδείξτε το μήπως γίνει κάτι», γράφει το SMS με... ονοματεπώνυμο που έλαβα πριν λίγο. 

Σιγά... κάποια στιγμιότυπα - περιστατικά «μεμονωμένα» μπορεί να πει κάποιος. Ναι, σωστά. Μπορεί και να' χει δίκιο. Αλλά μαζεύονται πολλά εδώ και καιρό... Το «μεμονωμένο» όταν δεν ελεγχθεί,  γρήγορα μαζεύει πολύ «κοινωνική τεστοστερόνη» και γίνεται είδηση.  Και σκάει...

Αλλά πριν αυτό το «μεμονωμένο» γίνει είδηση, μπορεί κάποιος να το διακρίνει ως συμπεριφορά;  Πού πήγαν οι τόσες καμπάνιες ενημέρωσης εθνικές και μη; Τις προσπέρασαν οι κρίσεις: μνημόνια και covid; Τις προσπέρασαν οι διεθνείς εξελίξεις; Η τεχνητή νοημοσύνη μήπως; Ή μήπως τα τόσα λεφτά που εδώ και χρόνια δίνονται από την Ευρώπη για να γίνουμε Ευρώπη;

Μήπως τελικά ο Χρυσοχοΐδης επιβάλλεται εκτός από γραφεία ενδοοικογενειακής βίας να δημιουργήσει και γραφεία συμπεριφοράς μέσα στα Αστυνομικά Τμήματα; (Προφανώς και κάνω πικρή πλάκα για όσους δεν κατάλαβαν...😝)

Ποιος θα αξιολογεί-ασχολείται με τον μαθητή που πήρε 5ημερη αποβολή, πριν, κατά την διάρκεια και μετά; Ποιος θα φροντίζει αυτό το παιδί με την επιστροφή του στο σχολείο; Οι ψυχολόγοι του σχολείου; (εδώ γελάμε...) Ή μήπως θα ελέγχει το ΚΕΣΥ που για να κλείσει κάποιος ραντεβού οφείλει να  διαθέτει... ακόμη και διετή υπομονή; (και εδώ γελάμε δυστυχώς...)

Θα πληρώνουν οι γονείς τους βανδαλισμούς των μαθητών (παιδιών τους). Και λύσαμε το πρόβλημα ναι; 

Το σίγουρο είναι ότι δεν μπορεί για πάσα νόσο και πάσα... να ζητάμε από την αστυνομία την λύση του προβλήματος. Ούτε φτάνουν, ούτε είναι ικανοί.. Ούτε όμως

είναι δυνατόν να ζητάμε ευθύνες, να ψάχνουμε ποιο γρανάζι της μηχανής δεν δουλεύει, μόνον μετά από κάποια δολοφονία ή τραγωδία που κινητοποιεί το συναίσθημα της κοινής γνώμης.... 

Πάει η υπομονή, πάει και η ψυχραιμία, πάει και η λογική... 

Έχει μαζευτεί τέτοια βία -σωματική και μη- και τέτοια διάθεση βίας (το βλέπει κάποιος και στο δρόμο από οδηγούς που τρέχουν και συμπεριφέρονται ασυνάρτητα) που και η καλύτερη αστυνομία του κόσμου δεν μπορεί να την συμμαζέψει. Και η καλύτερη εθνική καμπάνια θα δυσκολευθεί αν η κατάσταση δεν αντιμετωπιστεί από την ρίζα της...

Ζούμε στην εποχή της πληροφορίας. Όμως η «εξοικείωση» μαζί της πρώτον δεν δίνει συγχωροχάρτι και δεύτερον δεν μας κάνει ειδικούς με ό,τι αυτό συνεπάγεται... Αν εγώ διάβασα και εμπέδωσα την ανάρτηση μιας ψυχιάτρου για την βία δεν σημαίνει ότι είμαι και ειδικός. Σωστά ή όχι; (οφείλω να ρωτήσω, καθώς εποχές και άνθρωποι έχουν αλλάξει...😏)

Μήπως φταίει ο κορμός που τα φύλλα πέφτουν; Μήπως η ρίζα; Σε ένα κίτρινο φύλο, όσο λίπασμα και να ρίξεις δεν το σώζεις αν δεν φροντίσεις την ρίζα... 🌱

σ.σ., παρακολουθώ κάποιους φίλους-γονείς να λένε: το δικό μου παιδί δεν ακούει τραπ ή η τραπ φταίει ή το παιδί μου είναι άριστος μαθητής. 

Και; 

Ο χρόνος ή η αγάπη που είναι στην κουβέντα; Γιατί είναι η τραπ (δηλαδή κάποιος άλλος φταίει) και όχι εμείς και όσα προσφέρουμε στα παιδιά μας; Δηλαδή άμα ακούει Χατζηδάκι ένα παιδί ο γονιός του παίρνει «ελευθέρας»;