ΤΟ «ΦΕΡΟΜΕΝΟ» ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΤΗΣ ΚΑΣΣΙΑΝΗΣ...
Κι έρχεται η στιγμή που σου δίνεται η εντύπωση πως τα κόμματα χειρίζονται τις τραγωδίες ως «μπαλάκι του Πινγκ Πονγκ» (κατώτεροι των περιστάσεων...). Άλλο έχουν μπροστά τους, αλλιώς το μεταφράζουν και αλλιώς το επικοινωνούν. Αν ζούσε σήμερα η Κασσιανή αναρωτιέμαι αν θα έγραφε το περίφημο Τροπάριο ή κατέληγε να διαολοστέλνει τον Θεόφιλο και όλο του το σόι...
Στιγμιότυπο....
Ένας υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ που ερωτάται για το Μάτι και γυρνάει την συζήτηση στα Τέμπη. Καταπίνει τον λόγο του όταν επιμένουν οι δημοσιογράφοι περί «πολιτικών ευθυνών». Εκείνοι θέλουν να «κλέψουν» την ατάκα του, εκείνος το καταλαβαίνει, ξεροκαταπίνει και γυρνάει την κουβέντα αλλού. Κι εκείνοι κάνουν πάσο...
Στιγμιότυπο...
Ένας υπουργός Δικαιοσύνης που αν βάλεις στη σειρά τις συνεντεύξεις του τελευταίου διμήνου νομίζεις πως από αύριο -1η Μάϊου- που τίθεται σε ισχύ ο νέος Ποινικός Κώδικας, έρχεται ο... Αρμαγεδδών. Έλεος, δηλαδή, κάποιος να τον ηρεμήσει αυτόν τον άνθρωπο...
Στιγμιότυπο...
Ένας πολιτικός αρχηγός που επιλέγει μετά από πολυήμερη απουσία στα νησιά -άμα την επιστροφή του- να στρογγυλοκαθίσει στον καναπέ μιας life style εκπομπής. Ένας πολιτικός αρχηγός που επιλέγει το «δεν θέλω-δεν απαντώ» όταν η κουβέντα δυσκολεύει εκτός life style εκπομπών. Που δεν έχει βγάλει κουβέντα το κόμμα του για το Μάτι και την απόφαση που προκάλεσε οργή και κυρίως θλίψη (δειτε ΕΔΩ), παρά μόνον όταν ο υπουργός Δικαιοσύνης επανέλαβε το αγαπημένο του μότο «για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ». Λίγο το λες...
Στιγμιότυπο...
Ένας άλλος πολιτικός αρχηγός που τρίβει τα χέρια του παρακολουθώντας τα ποσοστά του στην Κεντρική Μακεδονία ενώ έχει ορθάνοιχτες τις πόρτες για να βάλει και άλλες «ακροδεξιές ψήφους». Κηραλοιφή και καντηλέρια...Γελάς.
Στιγμιότυπα...
Κάποιοι πολίτες που θα περάσουν το Πάσχα ως... καθημερινότητα. Δεν πειράζει, κανείς δεν έπαθε κάτι...
Κάποιοι άλλοι που θα σκύψουν στην εικόνα της εκκλησιάς και θα ζητήσουν ξανά μανά να γίνει κάποιο... θαύμα.
Κάποιοι άλλοι που θα βάλουν κρέμα στο έγκαυμά τους... και κάποιοι άλλοι που η πληγή τους θα μείνει πάντα ανοιχτή. Από το Μάτι μέχρι τα Τέμπη απλώνεται ένας δρόμος ανασφαλής...
Κάποιοι δικαστές και εισαγγελείς που θυμώνουν για τα «λαϊκά δικαστήρια» με αφορμή το Μάτι, ενώ γίνονται καθημερινά εδώ και χρόνια και δεν έχει κουνηθεί... ρουθούνι... (αν έχει απορία ο οποιοσδήποτε, ας ψάξει στο youtube).
Και κάπως έτσι και μαζί με άλλα πολλά... ετοιμαζόμαστε να ακούσουμε το «Τροπάριο της Κασσιανής».
Τι υποκρισία...
Την τιμούμε όλοι σήμερα Μεγάλη Τρίτη, αλλά δεν έχουμε πάρει χαμπάρι...
Από αυτήν την... αμαρτωλή (δεν έχω πειστεί γιατί) που αφού μετάνιωσε (δεν έχω καταλάβει από τι) άλειψε τα πόδια του Χριστού με Μύρο. Και τα αμαρτήματά της συγχωρέθηκαν....
Αν ισχύουν τα όσα διαδίδονται για την Κασσιανή, δεν έχω καταλάβει γιατί από τότε που πέθανε την τιμούμε μόνον κάθε Μεγάλη Τρίτη, άντε και 7 Σεπτεμβρίου που λένε ότι γιορτάζει.
«Κύριε η εν πoλλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή...»
Αν ζούσε, η Κασσιανή θα τολμούσε να ξαναπεί στον αυτοκράτορα Θεόφιλο: «Εκ γυναικός τα χείρω και εκ γυναικός τα κρείττω»;
Μπορεί να μοιάζει τόσο άσχετο αλλά είναι, όμως, τόσο σχετικό με όσα ζούμε...
Λένε ότι η Κασσιανή ήταν πολύ όμορφη και πολύ έξυπνη γυναίκα... Αλλά με αυτήν την φράση ο Θεόφιλος την απέρριψε και διάλεξε άλλην -την Θεοδώρα-για γυναίκα του...
Είναι μεγάλη Τρίτη. Αν ζούσε σήμερα η Κασσιανή πιστεύει κανείς ότι θα παρακολουθούσε τιμές σούπερ μάρκετ; Θα ξεροστάλιαζε έξω από το υπουργείο Δικαιοσύνης ή το Εφετείο, θα έφτιαχνε φακέλους για υποψηφίους ή θα ήταν «κολλημένη» με τον Θεόφιλο;
Θα φανταζόταν ποτέ η Κασσιανή, ενώ έγραφε το Τροπάριο της για τον χαμένο της έρωτα (προδοσία για πολλούς) 1.159 χρόνια μετά τον θάνατό της (το 865 λένε ότι πέθανε στην Κωνσταντινούπολη) πως θα ήταν ακόμη επίκαιρη;
Δεν ξέρω...
Μία όμορφη, έξυπνη γυναίκα και περιζήτητη, όπως ήταν η Κασσιανή που είχε τα κότσια να βγάλει «γλώσσα» στον Θεόφιλο, δεν ξέρω τι γνώμη θα είχε σήμερα για όλους τους «πουθενάδες» και «τιποτάκηδες» του σήμερα.
Ευτυχώς που δεν ζει διότι αν ζούσε όλο και κάποιος θα βρισκόταν να γράψει για το «φερόμενο τροπάριο» της Κασσιανής...
Γ.Λιν
0 comments
Το μήνυμα σας