Με αφορμή τους πάγκους στο Θησείο...

Γράφει ο Λευτέρης Κουν 

Καθώς περνούσα τις προάλλες από το Κέντρο της Αθήνας, στάθηκα σε πάγκους του Θησείου και χειροποίητα κοσμήματα.

Έπιασα κουβέντα με μία γυναίκα που στεκόταν πίσω από έναν πάγκο. 

Σ' έναν από αυτούς, που με βάση τα τελευταία δημοσιεύματα, απαγορεύεται να βρίσκονται εκεί κι έτσι οι άνθρωποι θα χάσουν τις δουλειές τους. 

Μου είπε, λοιπόν, πως δεν έχουν άδειες για να βρίσκονται εκεί. 

Φυσικά πρέπει και θέλουν να έχουν άδεια, αλλά όπως μου περιέγραψε, μάταια προσπαθούν, καθώς δεν υπάρχει συνεννόηση μεταξύ των Φορέων και πως δεν τους εξηγεί κάποιος πού πρέπει να βγάλουν αυτήν την πολυπόθητη άδεια. 

«Απλά ρίχνει την ευθύνη ο ένας Φορέας στον άλλον», μου είπε. 

Μου εξήγησε και κάτι άλλο:«Για να χορηγηθεί Άδεια Κατάληψης Χώρου χρειάζεται πρώτα να βγει μια άλλη 'Άδεια Χειροτεχνίας η οποία πάλι είναι αδιευκρίνιστο που πρέπει να βγει». 

Αρμόδιοι Φορείς υπάρχουν. 

Όμως, όπως μου εξήγησε, από το 2014 μέχρι σήμερα δεν έχουν εκδώσει κάποια τέτοια άδεια! 

Όσο γίνονταν συζητήσεις με στελέχη των αρμόδιων Φορέων, οι άνθρωποι με τους πάγκους συνέχισαν να μένουν εκεί, δίχως παράλληλα κάποιος να τους νομιμοποιεί. 

Με προβλημάτισε αυτή η συζήτηση. 

Γιατί; 

Διότι αυτοί οι ρυθμοί επικρατούν γενικότερα σε διάφορους άλλους τομείς της χώρας και κυρίως σε όσους δεν ενδιαφέρεται κάποιος να τους αλλάξει. 

Εν τέλει, αντιδρούμε με Τίποτα. 

Λες και δε μας αφορά το παραμικρό. 

Ως πότε όμως;