Ναι αλλά για τη Μαρφίν δε λέτε τίποτα.

Για κάποιους από μας η φράση έγινε inside joke για κάθε φορά που ο διάλογος στα social media πήγαινε άπατος. Εκεί που η συζήτηση ήταν απλώς απαγγελία του ποιήματος του εκάστοτε συμμετέχοντα.  Για ποιον ακριβώς λόγο τα πάντα στα ελληνικά social media γίνονται αντικείμενα αντιπαράθεσης 

Εγώ; 

Γιατί η επιχειρηματολογία αντικαταστάθηκε από πιασάρικα συνθηματικά, παιδιά δεν είστε διαφήμιση. 

Στη διαφήμιση πρέπει να βρεις μια φράση που θα κολλήσει στο μυαλό του καταναλωτή, το περίφημο σλόγκαν που λέγαν οι παλιοί και ζηλεύουν οι νεότεροι που έχουν να αντιμετωπίσουν την υπερπληθώρα πληροφορίας και πρέπει να ξεχωρίσουν. 

Για τη Μαρφίν δε λέτε τίποτα, ναι αλλά έκανε δρόμους, ο θίασος, τα σλόγκαν του facebook είναι όπως και αυτά των διαφημίσεων. 

Είναι πασπαρτού. 

Κατανοεί κανείς εύκολα πως είναι δύσκολο να κάνεις μια συζήτηση στα σχόλια μια ανάρτησης. 

Καταρχήν ο τόνος σου, αυτός που θα καθορίσει το ύφος είναι απών. Και άρα παρεξηγήσιμος. Εύκολα. 

Αλλά από αυτό το σημείο μέχρι τους καθημερινούς εμφύλιους για το θέμα της ημέρας υπάρχει μια απόσταση. Διότι αν δεν το έχετε παρατηρήσει υπάρχει πάντα θέμα της ημέρας. 

Αν πεθάνει κάποιος επώνυμος είναι μια τέλεια μέρα για να ριπάρουν οι μισοί και οι άλλοι μισοί να κράξουν αυτούς που ριπάρουν, διότι έτσι. 

Αν κάποιο site βγάλει έναν πιασάρικο τίτλο, ο οποίος κλασικά είναι επιλογή από μια φράση που αν τη διαβάσεις ΟΛΗ θα δεις ότι δεν είναι και τόσο πιασάρικος, θα σημάνει πόλεμο. 

Θα τσακωθούνε όλοι με όλους για το αν είχε δραματουργικό υπόβαθρο ο Στάθης Ψάλτης. 

Αν χρειάζεται δημόσιος θρήνος για τον Παντελίδη. 

Αν η γη είναι στρογγυλή. 

Εξυπακούεται πως όταν το θέμα είναι «πολιτικό» η αντιπαράθεση αγγίζει τα όρια του αυτισμού. 

Κανείς δεν ακούει κανέναν, οι φράσεις είναι ίδιες και συνήθως είναι επιθέσεις επί προσωπικού, πέφτουν και μερικά μπλοκ και άκου κει που θα μου πει εμένα αυτός! 

Διότι το μπλοκ είναι μια λύση. 

Έτσι φτιάχνεις ένα timeline που συμφωνεί σε όλα όσα λες, αλληλοσυγχαίρεστε και κοροϊδεύετε τους άλλους και τις ιδεοληψίες τους. 

Α! Αυτό με τις ιδεοληψίες έγινε πολύ της μοδός τους τελευταίους μήνες. 

Βεβαίως έτσι πολύ απλά φτιάχνεις μια τεχνητή πραγματικότητα καδράρεις το σύμπαν κατά πως σε βολεύει και φυσικά δεν έχεις καμία επαφή με την πραγματική πραγματικότητα. Όχι τη δική σου, αυτή που έφτιαξες αποφεύγοντας τους αντιφρονούντες. 

Ο εμφύλιος υπάρχει κάτω από κάθε ανάρτηση. 

Βάζει κάποιος τα νεογέννητα γατάκια που του φερε η γάτα της γειτονιάς και τσουπ οι τζιχαντιστές φιλόζωοι θα τον κατακεραυνώσουν. 

Θα απαντήσουν όσοι είναι υπέρ του ελεύθερου έρωτα και στο τέλος θα βρίζονται μέχρι το σχόλιο 172. 

Σεξουαλικές προτιμήσεις, διατροφή, μηχανάκια, συνταγές, λαϊκές αγορές, το survivor παντού ο εμφύλιος. 

Κι αυτή η αδήριτη ανάγκη να συντριβεί ο άλλος. Γι' αυτό σου λέω ο εμφύλιος δεν τελείωσε ποτέ!