Ο άνθρωπος που διηγήθηκε την ιστορία, ο Δημήτρης Κάππος, είναι... βιβλίο. 

Ο πιτσιρικάς από την Τριφυλία Μεσσηνίας (διαβάστε ΕΔΩ την ιστορία του Δημήτρη Κάππου) στο αρχείο του φυλάει πολλά... ντοκουμέντα. Ένα μικρό απόσπασμα.

Ένα από αυτά το εκμυστηρεύθηκε σε μια συνέντευξη που του είχα κάνει παλιά για την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία και αφορούσε στη γνωριμία του με την Σωτηρία Μπέλλου κατά τη διάρκεια της Χούντας. 

«Πήγαινα στο Χάραμα, στο καμαρίνι της, όπου ήταν με τον Βασίλη Τσιτσάνη, μου 'δινε να φάω, μου 'δινε και κάνα χιλιάρικο, αλλά δεν μπορούσα να μείνω πολύ, γιατί καπνίζανε χασίς...» 

Η σχέση δυνάμωνε με το χρόνο. 

Πριν μπει στο νοσοκομείο τής είχε προτείνει να κάνουν ένα δίσκο με δημοτικά και νησιώτικα: 

«Όλα τα υπόλοιπα τα είχε κάνει: ρεμπέτικα, λαϊκά, έντεχνα, και Μούτση είπε, και Ανδριόπουλο και Σαββόπουλο». 

-Τι απάντησε; 

«Έβριζε: "Είσαι μαλάκας!"» 

-Κι εσείς; 

«Της έκανα την πρόταση σ' ένα ρεμπετάδικο, το "Ρεπορτάζ". Απογοητεύτηκα. Κάθισα σε ένα τραπέζι. Δίπλα ο Χαρίλαος Φλωράκης και παραδίπλα ο Δημήτρης Τσοβόλας. Φώναζα τις λουλουδούδες και της πέταγαν λουλούδια. Κατεβαίνει από το πάλκο και μου λέει: "Καλά, ρε μαλάκα, νομίζεις πως είμαι πουτάνα;"» 

Στη «Σωτηρία» Ποτέ δεν πίστεψε πως είχε αρρωστήσει βαριά και πως ο γυρισμός ήταν ανέφικτος. 

«Μπήκε στο "Σωτηρία" στο δωμάτιο 9 του ισογείου. Δίπλα, η σύντροφός της και οι εικόνες της. Διαπιστώνεται ο καρκίνος και κάνει τραχειοτομή». (σ.σ., την είχα συναντήσει σε κείνο το δωμάτιο. Νεαρή ρεπόρτερ τότε του Mega) 

Ένα βράδυ τον καλούν έντρομες οι νοσοκόμες: «Απειλεί να μας σκοτώσει!» του λένε. 

«Μπαίνοντας στο ισόγειο, αντίκρισα σιγή θανάτου. Τα είχε βάλει με όλους! Τους είπε πως έχει όπλο! Μπαίνω στο δωμάτιο, τη βλέπω σκεπασμένη με σεντόνι. Ψάχνω να βρω το όπλο, τίποτα. Κάποια στιγμή κάθομαι δίπλα της στο κρεβάτι και την παίρνω αγκαλιά. Όμως, όπως κάθισα, έσπρωξα το μαξιλάρι της. Ακούω ένα γκαπ, κοιτάω, είχε πέσει το εξάσφαιρο κάτω!» 

Σ' ένα από τα χειρόγραφα της Σωτηρίας Μπέλλου, που πρώτη φορά δημοσίευσε η «Κ.Ε», είναι φανερό πως ούτε μια στιγμή δεν αποδέχθηκε την ασθένειά της. Έγραφε: «Χημειοθεραπεία δεν μπορώ να κάνω, γιατί θα χάσω τα μαλλιά μου. Εγώ θέλω να μου βγάλουν το σωλήνα από το λαιμό μου και να μου κλείσουν την τρύπα, δεν ακούω τι λέει ο Ηλιόπουλος». 

Στο καπό του ταξί...

Κατά τη διάρκεια της νοσηλείας της, βγήκε κρυφά από το νοσοκομείο και πήγε στο γραφείο του Δημήτρη Κάππου στον Αλιμο.

«Μπαίνει στο γραφείο με την τραχειοτομή και τη μαγκούρα κι αρχίζει να σπάει ό,τι έβρισκε. Κάτσε ήρεμα, τι θέλεις; Λεφτά, μου γράφει. Της δίνω, αλλά κοιτάζω από το παράθυρο να την περιμένει ένα ταξί. Κατεβαίνω και τους παίρνω από πίσω με το αμάξι μου. Την πετυχαίνω έξω από το Νοσοκομείο της Βούλας σε μια πιάτσα να παίζει ζάρια στο καπό ενός ταξί. Καλά, γαμώτο, εγώ σου δίνω λεφτά κι εσύ έρχεσαι και παίζεις;» 

-Πώς αντέδρασε; 

«Σ' ένα χαρτάκι από πακέτο τσιγάρων Καρέλια έγραψε: "Γιατί, ρε πούστη, τα δικά σου παίζω;" 

Αυτή ήταν η Μπέλλου. Τη μία τα 'παιζε και την άλλη τα χάριζε σε όποιον είχε ανάγκη...