«Η τέχνη δεν είναι καθρέφτης όπου καθρεφτίζεται ο κόσμος, αλλά ένα σφυρί με το οποίο του δίνουμε σχήμα», Μαγιακόφσκι.

Συνέντευξη στη Νανά Παλαιτσάκη 

Το να «συναντώ» την Ταμίλα Κουλίεβα επιχειρώντας να την «εκθέσω ρωτώντας» είναι πρόκληση. 

Οι λόγοι: Μια ωραία γυναίκα που ευλογήθηκε από την ατμόσφαιρα της χώρας που μεγαλούργησε ο Πούσκιν κατόρθωσε να εντυπωσιάσει κοινό και κριτικούς σε ρόλους εμβληματικών γυναικείων μορφών, όπως της Μήδειας, της Ιφιγένειας, της Κασσάνδρας, της Κατερίνας στο «Έγκλημα και Τιμωρία» του Ντοστογιέφσκι, της Γκρούσα του Μπέρτολντ Μπρεχτ στον «Κύκλο με την κιμωλία».

Κέρδισε διεθνείς διακρίσεις, σύζυγος του σκηνοθέτη Γρηγόρη Καραντινάκη για περισσότερο από είκοσι χρόνια, μάνα ενός γιου και έχοντας πάρει οριστικό διαζύγιο από την έπαρση αποτελεί μια προσωπικότητα που αναρωτιέμαι πως δεν έκανε την «λάθος κίνηση» έως σήμερα στα επαγγελματικά και τα προσωπικά της θέματα. 

Πώς κατόρθωσε να μην παρασυρθεί από την αναγνωρισιμότητα της τηλεθέασης των τηλεοπτικών σειρών που συμμετείχε όπως: Η «Ζωή που δεν έζησα», «Το σπίτι δίπλα στην θάλασσα», «Ερασιτέχνης άνθρωπος», «Γιούγκερμαν», η «10η εντολή» και να αφοσιώνεται στην οδυνηρή σχέση της ηθοποιού, που δεν επιθυμεί να κάνει εκπτώσεις σε μια ατελείωτη προπόνηση για ρόλους θεατρικούς, που μπορεί με μια «λάθος παύση» να βρεθείς στοχευμένη ή στοχευμένος από εκείνους που δεν …ανέχονται ένας θεατρικός ηθοποιός να χαρακτηρίζεται από περιοδικά γυαλιστερά «ως η σέξι Ταμίλα Κουλίεβα που αποκαλύπτει τα μυστικά ενός επιτυχημένου γάμου». 

Πολλές οι απορίες μου για μια καριέρα χωρίς α )να έχει καθηλωθεί σε επαγγελματικό αποκλεισμό β) χωρίς να προκαλεί με οποιαδήποτε τρόπο και γ) παραμένοντας σε μια οικογενειακή ζωή που διαθέτει για μας τους «απέξω» ζηλευτή υγεία… σε μια εποχή που σχεδόν όλα μοιάζει να έχουν... ερειπωθεί .

-Κυρία Κουλίεβα τι ήταν αυτό που σας επέτρεψε να υπάρξετε επαγγελματικά με μια συνεχιζόμενη ροή επιτυχιών, ρόλων που κουβεντιάστηκαν και έγιναν αφορμή να διακριθείτε ενώ ταυτόχρονα δεν διαταράξατε αυτό που τόσο απλοϊκά και αληθινά εκφράζουμε οι περισσότεροι; Καριέρα και επιτυχημένη οικογενειακή ζωή είναι σαν να προσπαθείς να περπατήσεις με δύο νούμερα μικρότερες γόβες. 

«Πρώτα θέλω να σας ευχαριστήσω για τα καλά σας λόγια, με κάνουν και κοκκινίζω...γιατί όλα αυτά τα χρόνια, δεν προσπάθησα ποτέ, να χτίσω και να προβάλω κάποιου είδους εικόνας . Πάντα κάνω focus στην ουσία και όχι στο περιτύλιγμα. Θεωρώ πως "η απόσταση" είναι η μαγική λέξη. Προσπαθώ να κρατώ αποστάσεις από τα πάντα και από την οικογενειακή ζωή και από τους ρόλους, όσο σημαντικοί και αν είναι και στην περίπτωση μου, προσπαθώ να "περπατάω χωρίς γόβες- ξυπόλητη". Αυτό μου δίνει μία αίσθηση ελευθερίας και δεν με εγκλωβίζει σ πρέπει και σε κανόνες. Έτσι η ζωή φαντάζει πιο απλή. Εξάλλου δεν είμαστε τίποτα άλλο, παρά εκείνο στο οποίο μας οδηγεί η βαθιά μας επιθυμία. Η επιθυμία καθορίζει την θέληση μας και η θέληση μας, τις πράξεις μας...»

-Ποια και αν υπήρξε και από ποιόν κριτική που να σας ενόχλησε, που σας στεναχώρησε ή που σας θύμωσε; 

«Με τις κριτικές είτε καλές, είτε κακές - και οι περισσότερες ήταν καλές -  ειλικρινά δεν ασχολούμαι. Αν και φυσικά τα καλά λόγια είναι πάντα ευπρόσδεκτα, αλλά με τα αρνητικά βελτιώνεσαι. Έχω με το χρόνο φτιάξει μία εσωτερική "ομπρέλα" προστασίας και αυτό το "σύμπαν" της κριτικής, για μένα δεν αποτελεί αντικείμενο ενασχόλησης. Ξέρετε γιατί; Διότι είναι ο μόνος τρόπος να είσαι ο εαυτός σου. Να μην προσπαθείς να αρέσεις για κάτι ή σε κάποιους. Ο πιο αυστηρός κριτής είναι έτσι κι αλλιώς ο γιος μου! Εκεί να δείτε καυστική πέννα!»

- Όταν έμαθα ότι «κατεβήκατε» με τον Σύριζα ακόμη και σε μια μη εκλόγιμη θέση, θέλοντας απλώς με την παρουσία σας να στηρίξετε μια προσπάθεια, αναρωτήθηκα γιατί τώρα θέλετε να εμπλακείτε με την πολιτική σε μια χρονική στιγμή που οι περισσότεροι από μας έχουμε τόσο συσσωρευμένο θυμό, σε μια χρονική στιγμή που ο κλάδος σας έχει 92 % ανεργία, σε μια χρονική στιγμή που πάρα πολλοί εκτίμησαν και εκτιμούν ότι ο Αλέξης Τσίπρας «τίναξε» τις προσδοκίες του κόσμου στον ουρανό... και εκεί τις άφησε να... εξατμιστούν.

«Ωραία λέξη...να εξατμιστούν... το κενό ξέρετε, είναι η επαφή μας με το πεδίο της καθαρής δυνατότητας. Με το εν δυνάμει. Πάντα πίστευα πως ή αληθινή ουσία των πραγμάτων βρίσκεται πέρα από το εγώ. Στις συλλογικότητες. Οι αλλαγές πιστεύω έρχονται εκεί που δεν τις περιμένεις. Πάντα η διαδρομή στις αλλαγές, είναι ΚΑΙ δύσκολη ΚΑΙ με απογοητεύσεις ΚΑΙ άδικη πολλές φορές. Αλλά δεν παύει να είναι μια διαδρομή. Μια απαραίτητη διαδρομή. Κοιτάξτε γύρω μας τι συμβαίνει. Παντού φωτιά. Ναι, η ανθρώπινη φύση δυστυχώς, πολλές φορές δεν έχει ούτε την ευφυΐα, ούτε την ετοιμότητα να αντιδράσει σωστά. Αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να νεκρώνεται κιόλας. Η ενασχόληση μου, όπως είπατε πολύ σωστά,"σε μη εκλόγιμη θέση" με τα πολιτικά ζητήματα, δείχνει και την διάθεση και την διαθεσιμότητα μου, σε μια προσπάθεια αλλαγής του ερεβώδους τοπίου. Ξέρετε ο Αλέξης Τσίπρας, και πολύ κακώς, αν κάποιοι τον περίμεναν έτσι, δεν είναι ο μάγος Μέρλιν, που θα αλλάξει τα πράγματα από την μία στιγμή στην άλλη. Σε αυτή την προσπάθεια, αν πιστεύουμε και θέλουμε να αλλάξουμε τα πράγματα, χρειάζεται η ενέργεια όλων μας. Με αυτό το σκεπτικό ασχολούμαι με τα ανθρώπινα δικαιώματα». 

-Πόσο σας προβλημάτισε η εμπλοκή σας, με ποιους το κουβεντιάσατε και πως νιώθετε σήμερα για την παράταξη που στηρίζετε;  

«Πάντα προβληματίζομαι για το κάθε τι που κάνω, προσπαθώ όπως προ-είπα, να κοιτάζω από απόσταση. Βλέπετε εσείς κάποια άλλη δυναμική, που να έχει διάθεση να αλλάξει τα πράγματα. Τόσα χρόνια που ζούσαμε; Απλά ο άνθρωπος συνηθίζει εύκολα και ξε-βολεύεται δύσκολα». 

-Ποια είναι η φιλοδοξία σας με την ανάμιξή σας στην πολιτική; 

«Δεν έχω φιλοδοξία επαγγελματία πολιτικού. Η φιλοδοξία μου είναι να είμαι ωφέλιμη σε αυτό που κάνω και μπορώ να προσφέρω». 

-Ποιες είναι οι άμεσες προτεραιότητές σας εφόσον παίξετε ενεργό ρόλο στα κοινά; 

«Επειδή έχω ζήσει την μισή μου ζωή σε μια άλλη χώρα και την άλλη μισή στην Ελλάδα. Επειδή έχω νιώσει την αγάπη με την οποία με αγκάλιασαν οι συνάδελφοί μου εδώ. Επειδή η έννοια του «Ξένος» είναι μια πολύ δύσκολη έννοια, ασχολούμαι με το προσφυγικό, γιατί είναι το πιο καυτό ζήτημα του σήμερα, αλλά και του αύριο...» 

Πιστεύετε γενικότερα στην Ευρωπαική Αριστερά ή η στήριξή σας στο συγκεκριμένο συνδυασμό είχε να κάνει με πρόσωπα που σας ενέπνευσαν και αν ναι ποια είναι; 

«Η σχέση μου με την αριστερά ξεκίνησε από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, έχω περάσει απ’ όλα τα στάδια: Οκτωβριστές, Πιονιέρους, Κομσομόλ. Με τη διάλυση της Σοβιετικής ένωσης, υπήρξε γενικώς άρνηση. Ήταν αποτέλεσμα της αντίδρασης στο συγκεκριμένο καθεστώς όπως εξελίχθηκε. Αλλά, όπως λέει και ο Τ.Σ Έλιοτ:"Δε θα πάψουμε να εξερευνούμε, και το τέλος της εξερεύνησης μας θα είναι να φτάσουμε στο σημείο από όπου ξεκινήσαμε και να δούμε το μέρος για πρώτη φορά". Αυτή μου λοιπόν, η διαδρομή με κάνει να ξαναδώ το "τοπίο" μέσα από την οπτική μιας σύγχρονης ριζοσπαστικής αριστεράς. Από παιδί έχω μάθει να σκέφτομαι ριζοσπαστικά. Με όλα τα λάθη ενός συστήματος που κατέρρευσε, κανένας δεν μπορεί να πει κάτι για την παιδεία που αναπτύχθηκε εκεί και την έμφαση στον πολιτισμό που δόθηκε, βασικές αρχές μιας κοινωνίας που θέλει να πάει μπροστά. Πρέπει να μαθαίνουμε από την ιστορία και να γινόμαστε καλύτεροι. Στην Ελλάδα, αν και ο πολιτισμός θα έπρεπε να είναι το νούμερο ένα παραγωγικό στοιχείο, με όλα όσα μπορεί να προσφέρει, πνευματικά και υλικά, δυστυχώς παραμένει ο τελευταίος τροχός στο κάρο. Δυστυχώς η ανάγκη για άλλες προτεραιότητες ήταν στο επίκεντρο. Θεωρώ πως τώρα πια ήρθε η ώρα να φροντίσουμε περισσότερο την “βαριά μας βιομηχανία” που είναι ο πολιτισμός». 

-Ποιο είναι για σας το σημαντικότερο έργο που συμμετείχατε και γιατί; 

«Η Κασσάνδρα στις Τρωάδες του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Αντώνη Αντύπα, με το Απλό Θέατρο. Ήταν η πρώτη μου φορά στην Επίδαυρο».

-Ποιο από τα έργα που συμμετείχατε αγαπήσατε περισσότερο; 

«Το έργο "Θαυματοποιός" του Μπράιαν Φρίελ, με τον Γιάννη Φέρτη και τον Δημήτρη Οικονόμου , που δεν υπάρχει πια...»

Ποιος Έλληνας θεατρικός συγγραφέας σας αρέσει; 

«Από τους σύγχρονους "Κλασσικούς" ο Ιάκωβος Καμπανέλλης, από τους δικούς μου σύγχρονους ο Γιώργος Μανιώτης». 

Ποια Ελληνίδα ηθοποιό θαυμάζετε και γιατί; 

«Την Έλλη Λαμπέτη, για την δύναμή της, την ευγένεια της, την εσωτερικότητα της». 

Ποια είναι η κατάσταση εκείνη που σας δυσαρεστεί αφόρητα; 

«Όταν οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν γρι». 

-Ποιος παράγοντας καθορίζει την ζωή σας; 

«Ο Γιος μου». 

-Τι ήταν εκείνο που στην ζωή σας κάνατε και οι «άλλοι» θεώρησαν «παράλογο»; 

«Να παίξω θέατρο στα Ελληνικά». 

-Τι διακινδυνεύσατε για να πετύχετε το όνειρό σας; 

«Αυτά στον απολογισμό. Προς το παρόν είμαστε στην πορεία». 

-Τι επιθυμείτε περισσότερο σήμερα; 

«Ο γιός μου να έχει την δυνατότητα, όπως και όλα τα παιδιά της γενιάς του, να ασχοληθούν με αυτό που θέλουν και αγαπάνε στην Ελλάδα, χωρίς να αναγκαστούν να φύγουν από αυτή την χώρα». 

- Κάνετε «πρόγραμμα»; 

«Όλο προγράμματα κάνω, συνέχεια...»

-Ως μητέρα ποιες είναι οι αρχές που δώσατε στο παιδί σας για να επιβιώσει, για να εξελιχθεί και να πραγματοποιήσει το όνειρό του;  

«Να λέει πάντα την αλήθεια και να επιμένει. Γιατί είναι ο μόνος τρόπος να είναι ελεύθερος». 

-Η σχέση σας με τον χρόνο; 

«Δεν έχω αίσθηση του χρόνου, χάνομαι μέσα σε αυτόν. Συνεχώς προσπαθώ να εκτιμήσω τον παρόντα χρόνο, αλλά δυστυχώς το καταφέρνω μόνο στην σκηνή. Τώρα αν εννοείτε την ηλικία, θεωρώ την κάθε ηλικία όμορφη δεν χρειάζεται να την αντιπαλεύεις, ούτε να την ξεγελάς, αλλά να την ζεις». 

-Πως ικανοποιείται την γυναικεία σας φιλαρέσκεια;  

«Με γυμναστική και περπάτημα στον Υμηττό. Χιλιόμετρα φιλαρέσκεια κάνω κάθε μέρα». 

Info: Πρωταγωνιστώ σε μία καινούργια δραματική σειρά για τον ALPHA και τον ALPHA ΚΥΠΡΟΥ με τίτλο «Σαν Οικογένεια»,  θα παρουσιάσω μια εκπομπή για την ΕΡΤ με τίτλο: «ΕΛΛΑΔΑ καλεί ΡΩΣΙΑ», από τον Ιανουάριο θα είμαι στο Εθνικό Θέατρο, συνεχίζω να διδάσκω το μάθημα της υποκριτικής στην Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.