Μήπως είσαι καλλιτέχνης και δεν το ξέρεις;
Έγραψες ποτέ πάνω σε χαρτί που μούσκευαν τα δάκρυά σου;
Γράφει η Αγγελική Πλουμά*
Ζωγράφισες ποτέ με τρεμάμενα, από τη συγκίνηση, χέρια;
Έτριψες ποτέ στα δάχτυλά σου ένα λευκό βότσαλο, μέχρι να το δεις να γυαλίζει περήφανο στον ήλιο;
Βούτηξες ποτέ στη θάλασσα με προσμονή σαν αυτή που έχεις για να μπεις στην αγκαλιά του εραστή σου;
Ξύπνησες ποτέ έχοντας στα μάτια σου ένα όνειρο, πιο ζωντανό κι από πραγματικότητα;
Έφυγες ποτέ από κινηματογράφο, τόσο μαγεμένος από την ταινία που έχασες το δρόμο;
Ένιωσες ποτέ ένα χέρι να γεμίζει το δικό σου, τη στιγμή ακριβώς που το χρειαζόσουν;
Κοίταξες, ποτέ, κάποιον στα μάτια για τόση ώρα που έχασες το όριο ανάμεσα στα δυο σώματα;
Ξεχάστηκες ποτέ σε μια κουβέντα τόσο που να μην ξέρεις τι ώρα, τι μέρα και τι αιώνας είναι;
Είδες, ποτέ, τη μουσική να σπάει σε χιλιάδες χρώματα και να γεμίζει τον ουρανό με πυροτεχνήματα;
Έκατσες ποτέ σε μια αγκαλιά που σε χωρούσε ακριβώς;
Περπάτησες ποτέ εκεί που η θάλασσα συναντά τη στεριά;
Σήκωσες, ποτέ, το πρόσωπο για να γεμίσουν τα μάτια σου σταγόνες από βροχή;
Ρούφηξες, ποτέ, ζέστη μια παγωμένη μέρα και δροσιά μια μέρα με καύσωνα;
Είπες ποτέ συγγνώμη που να την εννοείς με όλο σου το σώμα;
Είπες ποτέ ευχαριστώ με κάθε κύτταρό σου να αποπνέει ευγνωμοσύνη;
Τότε είσαι ένας καλλιτέχνης… έχεις μαζέψει όλα τα σύνεργα που μπορεί να σου δώσει η ζωή… αυτό που χρειάζεται τώρα είναι τα βάλεις μπρος πριν στα πάρει πίσω!
* Η Αγγελική Πλουμά είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στη Διοίκηση Επιχειρήσεων, ασχολείται κι είναι ταγμένη στην Ανάπτυξη του Δυναμικού Ατόμων και Οργανισμών. Εφαρμόζει κατ` αποκλειστικότητα στην Ελλάδα το πρόγραμμα ανάδειξης ταλέντων «ο Δρόμος της Πεταλούδας» και είναι συγγραφέας του σχετικού βιβλίου, «Ζωές που ξεχωρίζουν, ιστορίες που μεταμορφώνουν» (Φίλντισι, 2015) καθώς και της συλλογής διηγημάτων «Η Φωνή της Πεταλούδας». Έχει βραβευθεί σε πολλούς πανελλήνιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς.
Γράφει η Αγγελική Πλουμά*
Ζωγράφισες ποτέ με τρεμάμενα, από τη συγκίνηση, χέρια;
Έτριψες ποτέ στα δάχτυλά σου ένα λευκό βότσαλο, μέχρι να το δεις να γυαλίζει περήφανο στον ήλιο;
Βούτηξες ποτέ στη θάλασσα με προσμονή σαν αυτή που έχεις για να μπεις στην αγκαλιά του εραστή σου;
Ξύπνησες ποτέ έχοντας στα μάτια σου ένα όνειρο, πιο ζωντανό κι από πραγματικότητα;
Έφυγες ποτέ από κινηματογράφο, τόσο μαγεμένος από την ταινία που έχασες το δρόμο;
Ένιωσες ποτέ ένα χέρι να γεμίζει το δικό σου, τη στιγμή ακριβώς που το χρειαζόσουν;
Κοίταξες, ποτέ, κάποιον στα μάτια για τόση ώρα που έχασες το όριο ανάμεσα στα δυο σώματα;
Ξεχάστηκες ποτέ σε μια κουβέντα τόσο που να μην ξέρεις τι ώρα, τι μέρα και τι αιώνας είναι;
Είδες, ποτέ, τη μουσική να σπάει σε χιλιάδες χρώματα και να γεμίζει τον ουρανό με πυροτεχνήματα;
Έκατσες ποτέ σε μια αγκαλιά που σε χωρούσε ακριβώς;
Περπάτησες ποτέ εκεί που η θάλασσα συναντά τη στεριά;
Σήκωσες, ποτέ, το πρόσωπο για να γεμίσουν τα μάτια σου σταγόνες από βροχή;
Ρούφηξες, ποτέ, ζέστη μια παγωμένη μέρα και δροσιά μια μέρα με καύσωνα;
Είπες ποτέ συγγνώμη που να την εννοείς με όλο σου το σώμα;
Είπες ποτέ ευχαριστώ με κάθε κύτταρό σου να αποπνέει ευγνωμοσύνη;
Τότε είσαι ένας καλλιτέχνης… έχεις μαζέψει όλα τα σύνεργα που μπορεί να σου δώσει η ζωή… αυτό που χρειάζεται τώρα είναι τα βάλεις μπρος πριν στα πάρει πίσω!
* Η Αγγελική Πλουμά είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στη Διοίκηση Επιχειρήσεων, ασχολείται κι είναι ταγμένη στην Ανάπτυξη του Δυναμικού Ατόμων και Οργανισμών. Εφαρμόζει κατ` αποκλειστικότητα στην Ελλάδα το πρόγραμμα ανάδειξης ταλέντων «ο Δρόμος της Πεταλούδας» και είναι συγγραφέας του σχετικού βιβλίου, «Ζωές που ξεχωρίζουν, ιστορίες που μεταμορφώνουν» (Φίλντισι, 2015) καθώς και της συλλογής διηγημάτων «Η Φωνή της Πεταλούδας». Έχει βραβευθεί σε πολλούς πανελλήνιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς.
0 comments
Το μήνυμα σας