Τυράννους μου θυμίζει τώρα, απονιά, νοσοκομεία, ψεύτες κι επίορκους,διεκπεραιωτές θανάτου, που δεν πιστεύουν στην ανταπόδοση...

Γράφει ο Σπυρίδων Ζέγκος 

... που δείχνουν τον ουρανό ως υπεύθυνο για τα δικά τους εγκλήματα, που δεν πιστεύουν τίποτε, ούτε στο τραγούδι που ανακουφίζει την αγαπημένη, ούτε στους καλούς τρόπους ενώπιον βουβών θυμάτων, που ούτως ή άλλως θα ξαποστείλουν. 

Τι σημασία έχουν τα αισθήματα των γέρων, των επιθανάτιων;

Μου λένε να...μην έχω τύψεις, που άφησα τη μητέρα μου στα αιματηρά χέρια τους, πίσω από την πλάτης τους, τόσο χοντρών, τι να δω, και έξω από τη μισοκλεισμένη πόρτα; 

Όταν φύγει ο μακελάρης, τότε βλέπω τα ''έργα του'', στα χέρια, στις φλέβες, τις χιλιοσπασμένες, στα κολλημένα μπαμπάκια, που βουλώνουν πληγές βρυσομάνες αίματος. 

Γιατί πεθαίνουν οι γέροι στα νοσοκομεία; 

Τους καταδικάζουν, με βάση το ημερολόγιο, και τους δηλητηριάζουν τις έσχατές τους μέρες, με λόγια και μεταχείριση μόνο για πράγματα άψυχα, για πεθαμένους ήδη, και οι ψυχές μας, όλων,ταράσσονται, επαναστατούν, γιατί εμείς πληρώνουμε τέτοιας αισχρότητος δημίους! 

Στον Καιάδα, με τους απαισιώτερους κακούργους, εκεί θα σας δω να κρημνίζεσθε, την ώρα της Δικαιοσύνης!