Είμαστε τόσα χρόνια εστραμμένοι προς λάθος κατεύθυνση.

Γράφει ο Σπύριδων Ζέγκος

Από την αρχή, ο ένας κατηγορεί τον άλλο, αντί να κοιτάμε εμπρός και να λύνουμε προβλήματα. Δεν θυμάμαι σε ποιο παιδικό μου ανάγνωσμα, ένα νέο μυθιστόρημα, οι ήρωες τσακώνονται για το ποιος έφταιγε για τον Πελοποννησιακό Πόλεμο. 

Σαν να μην έχουμε παρόν, σαν να μην έχουμε μέλλον. Η αλήθεια είναι ότι η πολιτική δράση δεν είναι οι διαδηλώσεις αλλά η συμμόρφωση του κράτους, ο εκσυγχρονισμός του, για να οργανώσει και να ηγηθή μιας νέας κοινωνίας. Ξεκινάμε πάλι με Καποδίστρια, με παιδεία, με κοινότητα, ιστορική αλλά ζωντανή. Όχι γι αυτά που φαίνονται νυνί ως κεφαλαιοκρατικοί στόχοι παγκοσμίως, αλλά για το δίκαιο, που μας περιέχει όλους, ως την Κίνα, και ως κάθε άκρη της γης.Χωρίς πνευματική πειθαρχία και χωρίς όραμα, η ζωή μετριέται με τον πιο ανόητο τρόπο, με χρήματα, με στοιχήματα, με παράγωγα, με βλακεία! 

*** το χρέος, και πάλι το χρέος, είναι βιώσιμο; Σπουδαία ερώτηση, για ηλιθίους της τιβής! 

*** αυτά στέλνουν τους ψηφοφόρους στη λώλα, στην πιο γελοία ψήφο! 

*** Αν συγκεντρωθούμε στα σημαντικά, στην αναδιοργάνωση και αξιοποίηση του κράτους, των πόρων, στη σοβαρή αυτοδιοίκηση που ξεκινά από τη γειτονιά, στην διαχείριση της ευθύνης, νομίζετε ότι θα πέρναγε αυτό απαρατήρητο; Μιλάμε για χρέος, γιατί δεν κάνουμε τίποτε, τίποτε! 

*** Καταντήσαμε τον κόσμο μια γειτονιά που αλληλοξεμαλλιάζεται, και αλληλοκατηγορείται για το ποιος φταίει! 

Λες και έχει σημασία!

Όλοι φταίμε! 

*** Ξεκινάμε να βάζουμε αγάπη και αλληλεγγύη. Όλα τα οικονομικά συστήματα, όλα τα συστήματα αυτό χρειάζονται, και η δική μας κοινωνία επίσης.