Πάνω στο γραφείο μου υπάρχει ένα χαρτάκι με μερικές πρόχειρες σημειώσεις, περίπου σαν κι αυτές:









Γράφει η Αγγελική Πλουμά*

Σημείωση 1. Όταν ο Τζωρτζ Όργουελ έστειλε, αυτό που σε λίγα χρόνια θα γινόταν ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα διαχρονικά βιβλία στο κόσμο, «Η Φάρμα των Ζώων» σε διάφορους εκδοτικούς οίκους πήρε πολλές, πάρα πολλές επιστολές απόρριψης.

Ένας από αυτούς που το απέρριψε του έστειλε την εξής απάντηση: «Κύριε, οι ιστορίες με ζώα δεν πρόκειται να πουλήσουν. Ούτε στην Αμερική, ούτε πουθενά. Τέλος.»

Αποτέλεσμα; Σήμερα όλοι ξέρουν ότι το βιβλίο αυτό αποτελεί μια από τις πιο σπουδαίες αλληγορίες για τη μάχη των τάξεων και για το τι κάνει τους ανθρώπους να επαναστατούν. Το βιβλίο θεωρείται ως μία από τις κορυφαίες 100 Αγγλικές νουβέλες του εικοστού αιώνα σύμφωνα με το περιοδικό Time ενώ συμπεριλαμβάνεται στη συλλογή των Σπουδαίων Βιβλίων του Δυτικού Κόσμου.

Σημείωση 2. Η συλλογή διηγημάτων «Οι Δουβλινέζοι» ήταν το πρώτο βιβλίο του Τζέιμς Τζόις που εικονογραφούσε το Δουβλίνο των παιδικών του χρόνων. Απορρίφθηκε από 22 εκδότες.

Φράσεις σαν κι αυτήν «η ψυχή του λιποθυμούσε καθώς άκουγε το χιόνι να πέφτει σιγά σιγά, να σκεπάζει το σύμπαν μαλακά, να σκεπάζει την Ιρλανδία... το χιόνι έπεφτε μαλακά, απάνω σε ζωντανούς και πεθαμένους»... έκαναν έναν από αυτούς τους 22 εκδότες να τον ενημερώσει ότι έκαψε το πρωτότυπο γιατί δεν μπορούσε να ανεχτεί τέτοιο αντιπατριωτικό σκουπίδι.

Αποτέλεσμα; Τελικά ο Τζόις αναδείχθηκε σε έναν από τους πιο σημαντικούς λογοτέχνες του 20ου αιώνα και «Οι Δουβλινέζοι» ένα από τα πιο δημοφιλή του έργα.

Σημείωση 3. Η Σούζαν Τζέφερς, ψυχίατρος, πάλεψε χρόνια με όλους τους δυνατούς τρόπους με το δικό της τέρας, το φόβο. Συνόψισε την εμπειρία της σε ένα εγχειρίδιο και το έστειλε σε πολλούς εκδότες για να εισπράξει ισάριθμες απορρίψεις. Ένας απ` αυτούς της είπε το αμίμητο «κυρά μου μην κουράζεσαι… και γυμνή να το πουλούσε η λαίδη Νταϊάνα στο δρόμο, πάλι δεν θα πουλούσε ούτε ένα αντίτυπο».

Αποτέλεσμα: Όταν τελικά εκδόθηκε, το «Καν`το κι ας Φοβάσαι» η Σούζαν Τζέφερς έγινε μία από τις πλέον ευπώλητες συγγραφείς στον κόσμο με το συγκεκριμένο βιβλίο να πουλάει πάνω από 1.000.000 αντίτυπα.

Σημείωση 4. Ο Ονορέ Μπαλζάκ, όταν αποπειράθηκε να εκδώσει το πρώτο του βιβλίο έλαβε την εξής συμβουλή από έναν γνωστό της μητέρας του: «πείτε στο γιο σας να ακολουθήσει ότι καριέρα θέλει εκτός της λογοτεχνίας».

Αποτέλεσμα; Ο Ονορέ, ευτυχώς, παράκουσε τη συμβουλή κι η λογοτεχνία κέρδισε μία από τις μεγαλύτερες μορφές της.  

Κάθε φορά που λιποψυχώ, αυτά τα μικρά πολύτιμά μου χαρτάκια με θέτουν μπροστά στο εξής απλό ερώτημα: Ποιος ήξερε καλύτερα; Όλοι αυτοί «οι κρατούντες» που απέρριπταν ή οι συγγραφείς που παρά τις αρνήσεις επέμεναν να γράφουν;

Πιο κάτω έχω μια μικρή ταμπελίτσα που λέει τα εξής;


Υπάρχει μία αξία, μία αρετή που θεωρώ πολύ κρίσιμη και σημαντική σε όλους όσους θέλουν να δημιουργήσουν κάτι. Λέγεται «ανθεκτικότητα στην αποτυχία». 

Τι αυξάνει την ανθεκτικότητα στην αποτυχία;

Το πόσο δυνατό είναι το φως που σε οδηγεί, πόση ένταση έχει η απασχόληση με το δημιούργημά σου, πόσο αυθεντική είναι η δημιουργία σου, πόση πληρότητα σου δίνει. 

 Όταν για παράδειγμα ο σκοπός, το φως, ο στόχος είναι η γραφή θα ακούσουμε ανθρώπους να λένε:

«Γράφω σημαίνει γίνομαι ευτυχισμένος» Σ. Κινγκ 

Επίσης, το πόσο ξεκάθαρο είναι το όραμα και πόση αφοσίωση έχεις επενδύσει στο στόχο 

Το θέλω να γράψω ένα βιβλίο δε λέει τίποτα. Το «θα γράψω ένα βιβλίο ο κόσμος να χαλάσει γιατί έχω να πω κάτι που ξεπερνάει την ατομικότητα και τη φιλοδοξία μου και δεσμεύομαι να το κάνω σε ένα χρόνο από τώρα» λέει κάτι. 

Το πόση εμπιστοσύνη δείχνεις στον εαυτό και στη ζωή και πόση επιμονή διαθέτεις. 

Οι συνθήκες μπορεί να μην είναι ευνοϊκές σήμερα και να μην ήταν ποτέ. Αλλά όπως λέει κι ο Ρίτσαρντ Μπράνσον, ο ιδρυτής της Virgin, «συνθήκες; ποιες συνθήκες; εγώ είμαι οι συνθήκες». Προσέξτε, δεν λέει δημιουργώ τις συνθήκες, λέει ΕΙΜΑΙ οι συνθήκες. Που σημαίνει δεν παλεύω να κάνω το μη ευνοϊκό, ευνοϊκό, το ατυχές, τυχερό κοκ. Αλλά μετουσιώνομαι ολόκληρος στο όραμά μου. 

Κάθε φορά που κάποιος σε απορρίπτει, η ζωή σου δίνει ένα σφραγισμένο φάκελο. Αν καθοδηγείσαι από ένα δυνατό φως, ένα ισχυρό κίνητρο και πιστεύεις ότι αντέχεις να διαβάσεις το μήνυμα, ανοίγεις το φάκελλο. Μέσα μπορείς να βρεις λογής λογής κλειδιά. π.χ. «ξαναπροσπάθησε», «μάθε καλύτερα αυτό που προσπαθείς», «άλλαξε αποδέκτη». Οι «οδηγίες» είναι λίγο πολύ ίδιες είτε πρόκειται για βιβλίο, είτε για δουλειά, είτε για σχέσεις είτε για όποιο άλλο πεδίο δέχεται κανείς απόρριψη αλλά πολλοί «δεν ανοίγουν καν το γράμμα». Είτε γιατί πιστεύουν ότι δεν θα ανταποκριθούν στο κλειδί, είτε γιατί τους απορροφά μια αίσθηση αναξιότητας.


Αυτό θυμίζει εκείνη την ωραία ιστορία θεραπείας του Χόρχε Μπουκάι για το αγόρι που δεν ήθελε και δεν εκτιμούσε κανείς. Ήταν τόσο απελπισμένο και δυστυχισμένο εκείνο το αγόρι που δεν δίστασε να κάνει με τα πόδια χιλιόμετρα επί χιλιομέτρων για να συναπαντήσει το σοφό που θα είχε την απάντηση που θα τον ανακούφιζε και θα του έδινε λίγη ελπίδα να συνεχίσει. Αλλά ο σοφός αντί να του απαντήσει του έβαλε "αγγαρεία". Τον έβαλε να προσπαθήσει να πουλήσει ένα δαχτυλίδι του. Το 'στειλε πρώτα σε μια λαϊκή αγορά και στη συνέχεια σε χρυσοχόους για να πάρει τιμές. Το δαχτυλίδι ήταν χρυσό, πολύτιμο, αλλά μόνο τα μάτια έμπειρων εκτιμητών μπόρεσαν να το διακρίνουν και να πληρώσουν αδρά γι αυτό. Οι άλλοι στο παζάρι το έπαιρναν για μπρούτζο και το αγόραζαν για δεκάρες. Με το παράδειγμα του δαχτυλιδιού ο σοφός έδειξε στο μικρό αγόρι ότι όπως τον χρυσό για να τον αναγνωρίσεις πρέπει να έχεις γνώση, εμπειρία και κυρίως «να ξέρεις να εκτιμάς», το ίδιο συμβαίνει και με τις καρδιές και με τα ταλέντα των ανθρώπων.

«Την αξία μιας χρυσής καρδιάς θα την καταλάβει μόνο αυτός που μπορεί να αναγνωρίσει την αξία του χρυσού. Ακριβώς όπως και το δαχτυλίδι. Να θυμάσαι, λοιπόν, ότι είσαι και εσύ πολύτιμος και ξεχωριστός. Γιατί, λοιπόν, χάνεις τον χρόνο σου, τριγυρνώντας στην αγορά και ακούγοντας την γνώμη του κάθε ανόητου εμπόρου;». 

Οπότε την επόμενη φορά που θα σταθείς μπροστά σε μια απόρριψη, μπορείς να αναρωτηθείς; σε ποιους απευθύνομαι για να «με εγκρίνουν και γιατί;»

Σημαντική σημείωση: Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο να ξέρετε ότι κείμενα παρόμοιου ύφους και ήθους περιλαμβάνονται στο βιβλίο «Ζωές που ξεχωρίζουν, ιστορίες που μεταμορφώνουν», Αγγελική Πλουμά, εκδόσεις Φίλντισι.
Το βιβλίο είναι υποψήφιο για το βραβείο Public στην κατηγορία Δοκίμιο. Στον παρακάτω σύνδεσμο, πατώντας απλώς και μόνο καταχώρηση, μπορείτε αν θέλετε να με τιμήσετε με την ψήφο σας.

http://www.publicbookawards.gr/vote.php?auto=1&CatID=3&id=160

Ευχαριστώ Αγγελική

* Η Αγγελική Πλουμά είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στη Διοίκηση Επιχειρήσεων, ασχολείται κι είναι ταγμένη στην Ανάπτυξη του Δυναμικού Ατόμων και Οργανισμών. Εφαρμόζει κατ` αποκλειστικότητα στην Ελλάδα το πρόγραμμα ανάδειξης ταλέντων «ο Δρόμος της Πεταλούδας» και είναι συγγραφέας του σχετικού βιβλίου, «Ζωές που ξεχωρίζουν, ιστορίες που μεταμορφώνουν» (Φίλντισι, 2015) καθώς και της συλλογής διηγημάτων «Η Φωνή της Πεταλούδας». Έχει βραβευθεί σε πολλούς πανελλήνιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς.