Εσύ με τι προτιμάς να ασχολείσαι; 'Η με τι βολεύεσαι;










Γράφει η Γεωργία Λινάρδου

Εφημερεύον Νοσοκομείο Ευαγγελισμός.

Παρασκευή 08/04/2016.

Ώρα τέσσερις το μεσημέρι.

Εισαγωγή στα Επείγοντα του Παθολογικού.

Ο ασθενής στην αίθουσα «4» του ισογείου και η συνοδός για δύο ώρες στην ουρά να πληρώσει το αντίτιμο της εισόδου στο μεγαλύτερο νοσοκομείο της Αθήνας, ώστε να προχωρήσει η εισαγωγή. 

Αφού έχει εγκαταλείψει τον ασθενή στο έλεος της... Εφημερίας με ότι αυτό συνεπάγεται:


Πεθαίνεις; Περιμένεις.

Θες νερό; Περιμένεις. 

Θες να κατουρήσεις; Περιμένεις. 

Κατουριέσαι πάνω σου; Περιμένεις. 

Είσαι τουρίστας ασιατικής χώρας και σου' τυχε; Ακολούθα τον τραυματιοφορέα! Αν δεν καταλαβαίνεις, κάνε ότι θέλεις.

Είσαι πρόσφυγας; Ποιον θα χρεώσουμε; 

Χρειάζεται να διασωληνωθείς και δεν υπάρχει χώρος στα Επείγοντα; Περίμενε να μιλήσουμε με την Προϊσταμένη. Περίμενε να πεθάνει ο άλλος που είναι διασωληνωμένος για να αδειάσει ο χώρος και να φτάσουν οι γιατροί, οι νοσηλεύτριες, οι νοσηλευτές, τα αναλώσιμα...

Είσαι συνοδός κατάκοιτης ηλικιωμένης και όταν αγχώνεσαι ξερνάς όπου βρεις; Περίμενε να φωνάξουμε το σεκιούριτι. Έχεις ευθιξία κι έχεις μάθει να το κάνεις μόνη σου; Περίμενε να αποφανθεί το σεκιούριτι: Μα θα έρθει η καθαρίστρια! (σ.σ., κι όλα αυτά σε ένα μεγάλο δωμάτιο - φαντάσου το σαλόνι του σπιτιού σου- γεμάτο με φορεία ασθενών με βαριά περιστατικά).



Είσαι νοσηλεύτρια που σε αυτόν τον χαμό παίρνεις αίμα κι αφού το πάρεις με προτεταμένη την σύριγγα σαν «όπλο» προσπαθείς να φτάσεις στη γραμματεία, να την βάλεις στα μπουκαλάκια, να πάει στο αιματολογικό για εξετάσεις και σου πέφτει ο άλλος πάνω και φωνάζεις «αυθάδικα ως προς τη πραγματικότητα»: Προσέξτε που πηγαίνετε! Και περιμένεις να σε καταλάβει κάποιος ή να μην μολυνθεί κατά λάθος; Άλλη δουλειά κάνε κι αυτός έχει δίκιο! 

Είσαι στα Επείγοντα και ο γιατρός κρίνει μετά από πέντε ώρες (!) αφού παίρνει όλες τις εξετάσεις στα χέρια του κι αφού έχει δει διαδοχικά αμέτρητα περιστατικά πριν από εσένα, ότι χρειάζεσαι άμεση εισαγωγή; Τι κάνεις; Βασικά περιμένεις! Διότι πρέπει ο/ή η συνοδός σου να πάνε στο Γραφείο Κίνησης να βγάλουν Εισιτήριο και μετά να γυρίσουν, να ενημερώσουν τους νοσηλευτές για τα καθέκαστα, να ειδοποιηθεί τραυματιοφορέας και να σε πάει στον όροφο που πρέπει.  Αν ο τραυματιοφορέας έχει δουλειά, θα πρέπει να περιμένεις...

Είσαι σεκιουριτάς; Φωνάζεις: «'Έξω όλοι οι συνοδοί ΤΩΡΑ!!!!»  Αν υπήρχε υγιές σύστημα με ικανό αριθμό νοσηλευτριών και νοσηλευτών «μέσα» κανείς δεν θα διαμαρτύρονταν «έξω». Αλλά διαμαρτύρονταν πολλοί και «μέσα» και «έξω». Και επεξηγήσεις δεν χρειάζονται.

Την ίδια ώρα:

Είδα να φέρνουν ένα παλικαράκι σε κώμα και να το επαναφέρουν. Ένας νεαρός γιατρός και μία νοσηλεύτρια που κατέγραφε ασθμαίνουσα με ένα φορητό μηχάνημα την καρδιακή συμπεριφορά.

Είδα επίσης έναν νεαρό σε σοκ να προσπαθούν να το κάνουν καλά. Και τον επανέφεραν. Τον κρατούσαν δύο συνοδοί - συγγενείς και ένας γιατρός.

Είδα και άκουσα νοσηλευτή να ειρωνεύεται μία γυναίκα - συνοδό ασθενή που τον ρωτούσε πώς να βάλει την «πάπια» σε υπερήλικη ασθενή. (σ.σ., ήταν η ασθενής που ξερνούσε στα Επείγοντα. Δες παραπάνω).

Είδα νοσηλευτή να αποκόβεται από τον γενικό χαμό για να ρωτήσει με έγνοια μια νεαρή γυναίκα σε καροτσάκι: «Γιατί είσαι πάλι εδώ;».

Είδα γυναίκα τραυματιοφορέα να σέρνει καρότσι με ασθενή - κάτι σα να σέρνει εμπόρευμα στην ψαραγορά - φωνάζοντας: «Κάντε όλοι στην άκρη»! Έκανα κάτι παρόμοιο μεταξύ ακτινολογικού - υπερήχου και τα Επείγοντα του Παθολογικού, ελλείψει μεταφορέα. Και φώναζα κατά τον ίδιον τρόπο.

Είδα νοσηλεύτρια να μαζεύει τις κάρτες που μοίραζαν στα κρυφά κάτι δήθεν αδιάφοροι τύποι που περνούσαν από τους θαλάμους του Νοσοκομείου. Κάρτες εκμετάλλευσης που έγραφαν τα τηλέφωνα αποκλειστικών νοσοκόμων: Mόνον ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ.


Και κάποια στιγμή είδα κι αυτόν τον... σεκιουριτά που απαντούσε άγρια στους συγγενείς έξω από τα επείγοντα: «Δεν έχω να συζητήσω τίποτα!» ενώ έκλεινε την πόρτα, να προσπαθεί να συνεφέρει έναν γέροντα -τον έκανα πάνω από 80 ετών - που του είχε κατσικωθεί να φύγει από το νοσοκομείο. Είχε πέσει πάνω του και προσπαθούσε να τον πείσει να περιμένει στα Επείγοντα για το καλό του, αλλά ο γέροντας δεν ήθελε με τίποτα.

Και είδα και κάποιους να πεθαίνουν. Και είδα και κάποιους να σκίζουν τα χαρτιά των εξετάσεων -αγανακτισμένοι λόγω της απάνθρωπης αναμονής - και είδα και άκουσα πολλά.

Αυτό είναι ένα μέρος της Ελλάδας του 2016. Έτσι ήταν και το 2015. Έτσι και το 2014.

Επείγοντα Ευαγγελισμού ή διαγραφές ΕΣΗΕΑ;

Εσύ πιο προτιμάς;

Ή με τι βολεύεσαι;