Στη σκιά του Αυγούστου

by - Σεπτεμβρίου 06, 2015


Η Κική Τσακίρη επικοινωνεί...














Γράφει η Κική Τσακίρη*


Αύγουστος, μήνας διακοπών, ξεγνοιασιάς. Αύγουστος μέσα στη δίνη των κυμάτων προσφύγων. Ένας ιδιότυπος Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος που στη σκιά του ζω κι εγώ. Ένας αγώνας καθημερινός να επιβιώσω απλά. Με παράλυτο μυικό σύστημα, να εξαρτιέμαι από τρίτους και στο παραμικρό. 

Φαγούρα στη μύτη; Μύγες; Κουνούπια; Μουδιάσματα; Πρέπει τρίτος να 'ναι σε επιφυλακή να τα παρατηρεί, παράλληλα με πλύσιμο, ντύσιμο, φαγητό, αναρροφήσεις, υγιεινή. 

Λόγω συνθηκών ξέμεινα με μια «νοσοκόμα χταπόδι», να προσπαθεί να τα προλάβει όλα και με τα κορίτσια μου να προσπαθούν να ανταπεξέλθουν. 

Στην Αγγλία απαγορεύεται εκτός από νοσηλευτικό προσωπικό και γιατρούς, να κάνουν αναρροφήσεις. Θυμάμαι, πως μου έγραφε η κόρη μιας ασθενούς πως η εξάχρονη κόρη της έκανε αναρροφήσεις στη γιαγιά της. Αθάνατη ελληνική οικογένεια που συνεχίζεις να καλύπτεις ένα άθλιο υγειονομικό σύστημα που μόνο με τριτοκοσμικές χώρες μπορείς να το παρομοιάσεις. 

Περίπατο στη θάλασσα ούτε λόγος. Είμαι ευγνώμων που μπορεί η νοσοκόμα μου να κάνει τον «γερανό» ώστε να κάθομαι στο καροτσάκι και να βλέπω ουρανό, όταν βαθύ απόγευμα είμαι στην αυλή. 

Και στη σκιά του Αυγούστου, πληθώρα ασθενών χωρίς δυνατότητα επικοινωνίας. Ξαπλωμένοι σ' ένα κρεββάτι, βουλιάζουν στην ανία και σ' ένα αργό θάνατο. 

Είδα πολυπληθή λίστα υπηρεσιών και μη κυβερνητικών οργανώσεων για τους πρόσφυγες. Το ευρωπαϊκό κοινοτικό χρήμα αποφασίζει πλέον που θα στραφεί η αλληλεγγύη των Ελλήνων. Σε ποιες κοινωνικές ομάδες. 

Πάντα κάποια μειονεκτική ομάδα, είτε οι Ρομά, είτε οι ανήλικοι παραβάτες, είτε οι ανάπηροι ήταν στη μόδα. Τώρα οι πρόσφυγες. Σιγή ιχθύος για τις ρίζες του κακού που ευθύνονται γι' αυτόν τον ξεριζωμό. Η Ευρώπη προετοιμάζεται για τους νέους της Χίτλερ ή θα φορέσει αργά ή γρήγορα μπούρκα. Στον φιλόξενο Καναδά, απαίτησαν σ' ένα δήμο να μην υπάρχει στα σχολικά κυλικεία χοιρινό κρέας. Η δημοκρατία και τα ιδανικά της, ΕΑΛΩ!!


*Η Κική Τσακίρη ζει στην Αρχίπολη της Ρόδου. Είναι μητέρα τριών παιδιών. Πάσχει από την ανίατη ασθένεια της Πλάγιας Μυοατροφικής Σκλήρυνσης (σ.σ. Νόσος του Κινητικού Νευρώνα. Ο θάνατος των κινητικών νευρώνων που έχει υποστεί, καθιστά αδύνατο για τον εγκέφαλο της να ελέγξει τους μύες ή να στείλει μηνύματα. Επικοινωνεί πλέον μόνο με τα μάτια.
Χάρη στο ειδικής τεχνολογίας μηχάνημα Eyewriter που παρακολουθεί την κίνηση του ματιού σε ένα ψηφιακό πληκτρολόγιο, έχει τη δυνατότητα να γράφει και να επικοινωνεί μέσω υπολογιστή ο οποίος μετατρέπει τον γραπτό λόγο σε ομιλία.

You May Also Like

1 comments

  1. Κική δυνατά και ας μην έχουμε φωνή,άλλωστε τα γραπτά μένουν τα λόγια τα παίρνει ο άνεμος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Το μήνυμα σας