Πορτρέτα προσφύγων από τον φωτογράφο Axel Oberg. Ιστορίες ανθρώπων πίσω από τους αριθμούς.













Γράφει η Ελευθερία Ρίζου

Οι πρόσφυγες που εγκαταλείπουν τη Μέση Ανατολή για χώρες της Ευρώπης συχνά αναφέρονται με αριθμητικά στοιχεία.
Ο φωτογράφος Axel Oberg είχε την ιδέα να δημιουργήσει φωτογραφικά πορτρέτα των προσφύγων που να «δείχνουν τους ανθρώπους πίσω από τους αριθμούς».

Γι' αυτό τον σκοπό ο Oberg ταξίδεψε στη Μεσόγειο στις αρχές Σεπτεμβρίου για να συναντηθεί με μερικούς από τους ανθρώπους που έχουν αναγκαστεί να φύγουν από τις χώρες τους, λόγω της εμφυλίου πολέμου στη Συρία.

Με αυτές τις εικόνες, στοχεύει να αναδείξει «περισσότερο το πρόσωπο, και λιγότερο την κατάσταση,» και να παρουσιάσει τους πρόσφυγες με τον ίδιο αξιοπρεπή τρόπο που χρησιμοποιεί κατά τη λήψη πορτρέτων στη Νέα Υόρκη. Ως αποτέλεσμα, λέει, τα πορτρέτα αυτά μας θυμίζουν ότι οι πρόσφυγες είναι «φυσιολογικοί, εργαζόμενοι άνθρωποι μεσαίας τάξης» που θέλουν να ζήσουν τη ζωή τους, αλλά αναγκάστηκαν να αναζητούν αλλού... ζωή.



Ο 16 χρονος Mohament Kuba από τη Συρία τις ημέρες κολυμπά και τις νύχτες κοιμάται στους δρόμους της Κω, περιμένοντας τα αναγκαία χαρτιά που θα του επιτρέψουν να πάει στη Γερμανία για σπουδές.













Οι Σύριοι Fatma Shdad και ο άνδρας της Ali περιμένουν στο  Lebanon's Beqaa Valley μέχρι να μπορέσουν να ταξιδέψουν στην Τουρκία και μετά στην δυτική Ευρώπη. «Δεν ζούμε, δεν μπορούμε να αντέξουμε τίποτα», λέει η Fatma.










Ο 9χρονος Rawan Mohamment δεν γνωρίζει να κολυμπά αλλά «νιώθει περισσότερο ασφαλής» φορώντας το σωσίβιο.
Με την οικογένειά του εγκατέλειψαν τη Συρία πριν από τρία χρόνια και βρίσκονται στην Ελλάδα για 10 μέρες.













Από την Βαγδάτη ο 23χρονος Raed Ali περιμένει στην Τουρκία για αξιόπιστο λαθρέμπορο να τον πάει στην Ελλάδα.













Ο συνταξιούχος Ιρακινός στρατιωτικός Suleiman Abo Dawood κατέφυγε στην Τουρκία με τις ελπίδες του στραμμένες στη δυτική Ευρώπη.
«Θέλω να πάω σε μια χώρα δίχως στρατό και ανθρώπους που σκοτώνονται»







Η 35χρονη νοικοκυρά Samah Tarek τώρα ζει στους δρόμους της Τουρκίας με τα παιδιά της. Ο άντρας της έχει εξαφανιστεί εδώ και τρία χρόνια.
«Ζούμε στους δρόμους σαν τα σκυλιά».








Ο Amar Hag Omar και τα παιδιά του, ο 7χρονος Mohammed και ο 5χρονος Yazan, παίζουν στα νερά της Κως.
Ο πατέρας λέει ότι άφησαν τη Συρία επειδή, «δεν θέλω τα παιδιά μου να μεγαλώσουν με τις βόμβες της Βαγδάτης. Αναζητώ γι αυτά μια φυσιολογική ζωή.»









Πηγή: news.nationalgeographic.com