Στις αποσκευές της Κονσουέλο οι άγνωστες πτυχές του Μικρού Πρίγκιπα...

Γράφει η Αιμιλία Πανταζή

Πολλές οι βιογραφίες που γράφτηκαν για τον διάσημο συγγραφέα του Μικρού Πρίγκιπα. Σε αυτές φαίνεται πως έλειπαν όσα ήρθαν στο φως, από τη μοναδική γυναίκα που παντρεύτηκε, την Κονσουέλο ντε Σαιντ Εξυπερύ.    

«Όλοι παρέλειψαν να τη συναντήσουν και δεν αναζήτησαν τους κληρονόμους της μετά τον θάνατό της, προτιμώντας να την αγνοούν, στριμώχνοντάς την σε λίγες μόνο αράδες. Προφανώς η παράξενη και μποέμ Νοτιοαμερικάνα δεν έμοιαζε να ταιριάζει με τον μύθο», υποστηρίζει σε άρθρο της στο ΒΗΜΑ. η Κατρίν Βελισσάρη η οποία έχει διατελέσει διευθύντρια του Κέντρου Λογοτεχνικής Μετάφρασης του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών. 

Το Σεπτέμβριο του 1930, σε μια πτήση πάνω από το Μπουένος Άιρες ο Αντουάν λέει στη γυναίκα που μόλις είχε γνωρίσει: «Αγαπώ τα χέρια σας και θέλω να τα έχω μόνο δικά μου…» Κι έτσι φαίνεται πως ξεκινά ένας μυθικός έρωτας. 

Τότε η Κονσουέλο, γεννημένη στο Σαλβαδόρ, ήταν δυο φορές χήρα στα είκοσι επτά της χρόνια και γεμάτη γοητεία, παρορμητισμό και αστείρευτο αισθησιασμό, ενώ ο παράτολμος Αντουάν υπηρετούσε ως διευθυντής της Aeroposta Argentin. 

Ο παράφορος έρωτας που σπινθήρισε ανάμεσά τους πέρασε από αρκετές διακυμάνσεις πάθους, διαπληκτισμών, απουσίας, χωρισμού, απιστίας, επανένωσης, λατρείας. Τις παραμονές του πολέμου οι αιώνιοι εραστές χωρίζουν. Η Κονσουέλο ξαναβρίσκει τον άντρα της το 1942 στη Νέα Υόρκη. Όσο εκείνος γράφει τον Μικρό Πρίγκιπα σε ένα ξύλινο σπίτι, εκείνη τον προσέχει. 

«Στη Νέα Υόρκη ο Αντουάν ιχνογραφεί τον Μικρό Πρίγκιπα, στα σιδερένια σεντούκια όμως βρίσκουμε μια ζωγραφιά της Κονσουέλο, πολύ παλιότερη, που μοιάζει περίεργα με εκείνην του Μικρού Πρίγκιπα. Μαθαίνουμε πως η Κονσουέλο είχε βρει τον τίτλο του βιβλίου του Νυχτερινή πτήση («Vol de nuit»). Καταλαβαίνουμε ότι ανάμεσά τους λειτουργούσε μια έντονη δημιουργική αλληλεπίδραση, ότι πίσω από το έργο βρίσκεται η Κονσουέλο, πράγμα που κανένας βιογράφος δεν είχε αντιληφθεί» προσθέτει η Κατρίν Βελισσάρη.

Στα σεντούκια εκτός από ζωγραφιές υπήρχαν και επιστολές που γράφονταν τις ώρες της απουσίας.
«Αγρυπνούσα... Δεν άκουγα κανένα θόρυβο, σας ένιωθα όμως να περνάτε τα νερά, κάθε λεπτό, γιατί δεν ήσαστε μέσα σ' εκείνα τα νερά, αλλά μέσα σ' εμένα, στα τρίσβαθα των σωθικών μου» Κονσουέλο

«Πέρασα μακριά σου ημέρες φρικτά μελαγχολικές. Με με αφήνετε ποτέ χωρίς νέα σας. Είναι το ψωμί της ψυχής μου. Ω Κονσουέλο, θα γυρίσω σύντομα για να σχεδιάσω παντού Μικρούς Πρίγκιπες... Κονσουέλο, σας αγαπώ.» Αντουάν

Το οριστικό τέλος του ζευγαριού έρχεται μετά τη μοιραία πτήση που οδήγησε στον θάνατο τον συγγραφέα. 

Στις 31 Ιουλίου 1944, ο Αντουάν απογειώνεται από το Μπογκό της Κορσικής, έχοντας μαζί του την ημίγυμνη φωτογραφία της Κονσουέλο. Στο πίσω μέρος η γυναίκα έγραφε: «Μη με χάσεις, μη χαθείς. Σε περιμένω». Ο Σαιντ Εξυπερύ δεν επέστρεψε ποτέ. 

Μετά το θάνατο του άντρα της η Κονσουέλο αποκάλυψε από τις αποσκευές της, επιστολές, σχέδια, έγγραφα, φωτογραφίες, ακουαρέλες, ρούχα, πορτοφόλια, λόγια πρόχειρα γραμμένα, κοσμήματα, μπλοκ ζωγραφικής, σχολιασμένα χειρόγραφα, ποιήματα…

Πηγή: «Ο Μικρός Πρίγκιπας και το ρόδο του», εκδόσεις Πατάκη