Τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή δωρεάν είναι. Είστε να δώσετε και να σας κάνουν μια αγκαλιά;

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ειρήνης (21 Σεπτεμβρίου) η Η ΠΡΟ.Τ.Ε.Κ.Τ.Α. Σερρών μαζί με την Πολιτιστική Εταιρία «Αρμονία» σας προσκαλούν για μια Δωρεάν Αγκαλιά. Το διαφορετικό «ραντεβού» θα διαρκέσει από τις 19 Σεπτεμβρίου στις 10:00 π.μ. μέχρι τις 20 Σεπτεμβρίου στις 12:25 π.μ. στην πλατεία Ελευθερίας στις Σέρρες. 

Η ψυχοδυναμική κίνηση θα πραγματοποιηθεί και φέτος για τρίτη φορά στο Παγκόσμιο Event Free Fugs. Αναφέρουν στην πρόσκληση μέσα από κοινωνικά δίκτυα οι υπεύθυνοι της κοινωνικής κίνησης: «Το "Free Hugs" (δωρεάν αγκαλιές) ξεκίνησε το 2004 στην Αυστραλία. Είναι ένα κοινωνικό κίνημα όπου άτομα αγκαλιάζουν περαστικούς σε δημόσια μέρη. Οι αγκαλιές θεωρούνται μια ανιδιοτελής, ευγενική πράξη που έχουν σαν σκοπό να κάνουν τον άλλο να νιώσει καλύτερα.» 

Χρειάζεται όμως να φέρετε κάτι μαζί σας; 

«Φέρτε τα χαμόγελα σας ,την αγάπη σας και θερμή παράκληση: φέρτε χαρτόνια που θα γράφουν με μεγάλα, καθαρά γράμματα: Δωρεάν Αγκαλιές ή Free Hugs ή τέλος πάντων κάτι που να δηλώνει αυτό που κάνουμε, και οι μπλούζες είναι πολύ καλή ιδέα!» 

Αναζητήσαμε την ιστορία του Juan Mann. Περιγράφει πως ξεκίνησαν όλα…

Μόλις είχε φτάσει στην αεροδρόμιο της Αυστραλίας και «με μόνο μία βαλίτσα και πολλά προβλήματα». Φτάνοντας στις αφίξεις του αεροδρομίου είδε ανθρώπους να αγκαλιάζονται χαρούμενοι. Θα ήθελε και εκείνος κάποιον να τον περιμένει.

Πήγε στο κέντρο της πόλης, βρήκε ένα πολυσύχναστο σημείο, πήρε ένα χαρτόνι και έγραψε και από τις δυο μεριές: Free Hugs.

«Για 15 λεπτά οι άνθρωποι απλά με κοιτούσαν. Ο πρώτος που με πλησίασε ήταν μια γυναίκα. Με χτύπησε φιλικά στον ώμο και μου είπε πως μόλις είχε χάσει εκείνο το πρωί το σκύλο της, ενώ σαν σήμερα είχε πεθάνει η κόρη της σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, και πως αυτό που χρειαζόταν τώρα, αφού αισθάνθηκε μόνη στον κόσμο, ήταν μια αγκαλιά. Καθίσαμε στα γόνατα, βάλαμε τα χέρια μας γύρω από τον άλλον και όταν χωρίσαμε, ήταν χαμογελαστή.» Και καταλήγει ο Juan Mann: «Ο καθένας έχει τα προβλήματά του και σίγουρα το δικό μου δεν έχει σχέση με το δικό σου. Αλλά για να δούμε κάποιον που ήταν κάποτε συνοφρυωμένος να χαμογελά, ακόμη και για μια στιγμή, αξίζει τον κόπο κάθε φορά.»