Με καταγωγή από την Ελλάδα, ο φωτογράφος και σκηνοθέτης Louie Psihoyos εστίασε στην ευαισθητοποίηση των ανθρώπων απέναντι στα απειλούμενα είδη του πλανήτη μέσα από την τέχνη του.

Γράφει η Ελευθερία Ρίζου

Ο πατέρας του ήταν από τη Σπάρτη, πέθανε όταν ο γιος του ήταν οκτώ χρονών. Στην Αμερική ο ξάδελφος του Ψυχογιού, που φωτογράφιζε γάμους στο Σικάγο, του έδωσε μια μηχανή και μπήκαν στον σκοτεινό θάλαμο. Εκεί «γαντζώθηκε πάνω στο χαρτί που εμφανίστηκε η εικόνα»

Κοίταζε τα περιοδικά με φωτογραφίες του National Geographic στο κομμωτήριο της μητέρας του. Όπως πολλά παιδιά ήθελε να γίνει φωτογράφος. Φαίνεται πως η ικανότητά του να θέτει στόχους βοήθησε, όπως και η καταγωγή του, σύμφωνα με τον ίδιο: «Είμαι παθιασμένος με μεσοπρόθεσμους, βραχυπρόθεσμους, μακροπρόθεσμους στόχους. Πιστεύω πως αυτή η φιλοσοφία προήλθε από την ελληνική μου κληρονομιά. 

Οι Έλληνες συγγενείς μου πάντα πίστευαν στο μέλλον, στην συνταξιοδότησή τους, στην ευημερία των παιδιών, της οικογένειάς τους, και δεν φοβούνταν να εργαστούν  για κάτι που μπορεί να απέδιδε καρπούς μετά από δεκαετίες.»

Βγαίνοντας από το κολέγιο συνεργάστηκε για 11 χρόνια  με το National Geographic. Οι φωτογραφίες του ταξίδεψαν σε όλο τον κόσμο. Ασχολήθηκε με τη δημιουργία μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ. Το The Cove με θέμα το κυνήγι δελφινιών, είχε βραβευτεί το 2010 με Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Ντοκιμαντέρ.

Απαιτήθηκαν χρόνια ερευνών, διείσδυση σε καρτέλ και συνεργασίες με ομάδες ακτιβιστών. Μαζί με τους: Ric O'Barry (ο εκπαιδευτής των πέντε δελφινιών στην ταινία Flipper), Τζιμ Κλαρκ (επιχειρηματίας και συνιδρυτής με τον Ψυχογιό της Εταιρίας Προστασίας Ωκεανών) και μια ομάδα από ειδικά επιλεγμένα μέλη του πληρώματος, αφιέρωσαν 5 χρόνια έρευνας, για να δημιουργηθεί το ντοκιμαντέρ Racing Extinction, το οποίο προβλήθηκε από το Discovery Channel σε 220 χώρες την ίδια μέρα, βγήκε στις κινηματογραφικές αίθουσες και κέρδισε το βραβείο Environmental Advocacy at Environventa.

Ένα ακόμη «οικολογικό θρίλερ» που επιθυμεί να στρέψει τα παγκόσμια βλέμματα προς τη σφαγή των δελφινιών. Αλήθεια, πώς κατάφερε να διεισδύσει ο Λούι Ψυχογιός στο κύκλωμα;

«Στην Κίνα συνεργαστήκαμε με ομάδα ακτιβιστών που δουλεύουν μυστικά χρόνια, αλλά δεν μπορούμε να αποκαλύψουμε ονόματα γιατί κινδυνεύουν να βρεθούν την άλλη μέρα φυλακή. Και εννοείται ότι δεν μπορώ να ταξιδέψω στην Ιαπωνία πλέον αφού υπάρχουν εντάλματα σύλληψής μου. Μετά την προβολή της ταινίας υποπτεύομαι ότι και άλλες χώρες θα με βάλουν στη μαύρη λίστα.»

Έπειτα από τόσα χρόνια και τόσες καμπάνιες πιστεύει πως η τέχνη μπορεί να σώσει τον κόσμο;

«Αν οι ταινίες είναι τέχνη τότε ναι, μπορούν να σώσουν τον κόσμο. Τις παρομοιάζω με όπλα μαζικής αναστροφής. Αν ρίξετε μια βόμβα σκοτώνετε, αν γυρίσετε μια ταινία δημιουργείτε συμμάχους.»

Ορισμένοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι είναι το τέλος του κόσμου όπως το ξέραμε. Ποια η γνώμη του;

«Αν πιστεύουμε ακόμα ότι θα εξοντωθούν όλα τα είδη ζώων αλλά θα σωθεί ο άνθρωπος, πλανόμαστε οικτρά. Εξαιτίας της ραγδαίας αύξησης παραγωγής CO2, μέχρι το 2100 θα έχουν εξαφανιστεί όλοι οι κοραλλιογενείς ύφαλοι μαζί με 25% των ειδών που εξαρτώνται από την επιβίωσή τους. Οι άνθρωποι θα είναι οι τελευταίοι που θα αφανιστούν, είναι αλήθεια. Είμαστε πολύ έξυπνο είδος, με μεγάλη προσαρμοστικότητα, αλλά με ανύπαρκτη συμπάθεια προς τα υπόλοιπα είδη. Χάνουμε κάθε χρόνο 30. 000 είδη, αλλά ευτυχώς, έχουμε ακόμα πέντε είδη λευκού ρινόκερου, καμιά δεκαριά είδη σπουργιτιών της Φλόριντα και όπως λέει και η Jane Goodall, που αφιέρωσε τη ζωή της στη μελέτη των χιμπατζήδων, "αρκετά ώστε να αξίζει να πολεμήσει κανείς". Αυτό το "σπορ", όμως, της εξόντωσης, πρέπει να σταματήσει. Όταν σκοτώνουμε έναν είδος σκοτώνουμε λίγο από τον εαυτό μας.»

Πηγές: hollywood.greekreporter.com

Περιοδικό Femme