Οι συνεντεύξεις του Έλληνα σκηνοθέτη ελάχιστες. Προτιμά να μιλά με τις δημιουργίες του αν και αποφεύγει να επεξηγήσει τα κρυμμένα μηνύματα της τέχνης του.

«Δεν συνηθίζω να μιλάω για τις ταινίες μου. Περιμένω τους άλλους να το κάνουν», έχει πει παλαιότερα σε συνέντευξή του.

Η βρετανική εφημερίδα Guardian τον χαρακτηρίζει ως «τον πιο ταλαντούχο Έλληνα σκηνοθέτη της γενιάς του», ενώ η Ρέιτσελ Βάις, πρωταγωνίστριας της ταινίας «The Lobster» αποκάλυψε πως ο σκηνοθέτης «χρησιμοποιεί ελάχιστα την τεχνολογία. Είναι όλα στη φαντασία του. Η αναλογία budget και δημιουργικότητας είναι εξωπραγματική.»

Ο τρόπος που υπηρετεί την τέχνη του ο σκηνοθέτης, μοναδικός. Ή τον λατρεύεις ή τον απεχθάνεσαι. Στο κόσμο του σινεμά ακόμη και στο ντοκιμαντέρ τι έχει περισσότερη νόημα για κείνον;

«Σημασία έχει ο τρόπος απεικόνισης, το πώς ξεγελάς αυτόν που το βλέπει με τη δική σου προσέγγιση της αλήθειας. Δεν σημαίνει πως ο δικός μου τρόπος είναι ο μόνος ή ο καλύτερος.» 

Έχει  μιλήσει για τους αγαπημένους του…

«Φαντάσου πως οι αγαπημένοι μου σκηνοθέτες είναι ο Μπρεσόν κι ο Κασσαβέτης - τελείως διαφορετικό σινεμά. Με διαφορετικούς τρόπους και αντίθετες μεθόδους φτάνουν και ο ένας ο άλλος στη συγκίνηση.» 

Φαίνεται πως στοχεύει να φτάσει στην συγκίνηση…

«Σε ανύποπτο χρόνο θέλω να βγάλω τη συγκίνηση μέσα στο φιλμ, όχι αναγκαστικά απ’ την ιστορία αλλά απ’ το γεγονός ότι οι άνθρωποι είναι εκτεθειμένοι μ’ έναν συγκεκριμένο τρόπο, έτσι ώστε να θαυμάζεις το συναίσθημα που έχει παραχθεί μέσα από ευτελή υλικά, όπως μια κάμερα. Επιδιώκω ο θεατής να μπορέσει να ξεχάσει ότι το φιλμ είναι κατασκευασμένο, το μυαλό του να χάσει την πραγματικότητα και να παρασυρθεί.» 

Ο Γιώργος Λάνθιμος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973. Ο πατέρας του Αντώνης Λάνθιμος αθλητής του μπάσκετ της εθνικής ομάδας τις δεκαετίες '60 και '70. Σπούδασε οικονομικά, μα η Έβδομη Τέχνη φαίνεται πως ήταν ο προορισμός που τον οδήγησε στα σκαλιά της Σχολής Σταυράκου. Από το 1995 έχει σκηνοθετήσει ταινίες, θεατρικά έργα, μουσικά βίντεο και αρκετές τηλεοπτικές διαφημίσεις. «Πουτ δε κοτ ντάουν» από τα σλόγκαν που θυμόμαστε. Ακολούθησαν σκηνοθετικές οδηγίες σε ταινίες μικρού μήκους, θεατρικές παραστάσεις. Ανήκε στη δημιουργική ομάδα που σχεδίασε την έναρξη και τη λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004. Στις 10 Σεπτεμβρίου 2011 τιμήθηκε με το Βραβείο Osella Καλύτερου Σεναρίου στο Φεστιβάλ της Βενετίας για την ταινία «Άλπεις».

Από την πρώτη ταινία στις Κάννες

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία ήταν η «Κινέττα». Παίζεται στα Φεστιβάλ Κινηματογράφου στο Τορόντο και στο Βερολίνο. Το 2009 η νέα του ταινία «Κυνόδοντας» περιγράφει με σουρεαλιστική ματιά και κλειστοφοβική ατμόσφαιρα την αιχμαλωσία παιδιών από τους γονείς. Κέρδισε το πρώτο βραβείο του τμήματος «Ένα κάποιο βλέμμα» του Φεστιβάλ των Καννών, ενώ δεν κατάφερε να αποσπάσει το Όσκαρ.

Στην πατρίδα ξεκίνησαν οι σχολιασμοί. Κάποιοι υποστήριζαν την ομοιότητα της συγκεκριμένης ταινίας με ταινία του '70. Και στην επόμενη ταινία, «Άλπεις», που απέσπασε βραβείο σεναρίου στο Φεστιβάλ Βενετίας το 2011, οι σχολιασμοί ίδιου τύπου συνεχίστηκαν. Απαντά σε άρθρο εφημερίδας που έθιγε τη πιθανή σύνδεση του σεναρίου με παλαιότερο μυθιστόρημα

«Αναρωτιέμαι, έχουν δει τη ταινία; Όχι. Το έγραψαν όμως,. Σπαταλάς τόση ενέργεια με το ν’ απαντάς. Αλλά αυτό από μόνο του, δηλαδή ότι κάποιος κάθεται να γράψει χωρίς να έχει δει την ταινία, δείχνει τη φύση αυτού του πράγματος, γιατί το κάνει κάποιος. Από εκεί και πέρα, το να βγω και ν’ απαντήσω είναι χαμένος χρόνος.»

Ο Γιώργος Λάνθιμος αποφασίζει να να εγκατασταθεί μόνιμα στο Λονδίνο, όπου συζεί πλέον με τη σύντροφό του, την ηθοποιό και πρωταγωνίστρια της ταινίας του, Αριάν Λαμπέντ.

«Δεν πήδηξα από το πλοίο! Δεν ήταν εγκατάλειψη», ανέφερε στη συνέντευξη που παραχώρησε στη βρετανική εφημερίδα «Guardian» και εξηγεί τους λόγους που τον ώθησαν σε αυτή του την ενέργεια. Αν και παραδέχεται ότι η οικονομική κρίση αποτέλεσε βασικό σημείο μετοίκησης, υποστηρίζει ότι ανέκαθεν ήθελε να εργαστεί στο εξωτερικό.

«Ενδιαφέρομαι για πολλά διαφορετικά πράγματα. Υποθέτω ότι θέλω να εξελίσσομαι».  Εξηγεί επίσης πως δεν έχει τύψεις για αυτό, παρά το γεγονός ότι πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα κινδυνεύει να βυθιστεί περαιτέρω στην ύφεση, επειδή οι πιο ταλαντούχοι πολίτες της αρχίζουν να «εγκαταλείπουν το πλοίο»,

«Έκανα τρεις ταινίες στην Ελλάδα, κάτω από αρκετά δύσκολες περιστάσεις, επομένως θεωρώ ότι έχω εκτίσει τη “θητεία” μου. Μια μέρα θα επιστρέψω» είπε χαρακτηριστικά.

Πρόσφατα ο Γιώργος Λάνθιμος βραβεύτηκε στις Κάννες με το Βραβείο της Επιτροπής για την ταινία «The Lobster», Στη συνέντευξη τύπου χαρακτήρισε «μεγάλη τιμή» τη βράβευσή του.

«Ήμουν πολύ χαρούμενος που συμμετείχα απλά στο διαγωνιστικό που δόθηκε» 

Και η σκέψη του Έλληνα σκηνοθέτη ακολουθεί το δικό της ρυθμό..

«Τα βραβεία είναι κάτι ειδικό. Οι λίγοι άνθρωποι που επιλέγουν είναι φανταστικοί σε αυτό που κάνουν, αλλά έχουν συγκεκριμένα γούστα και σκέψεις για το σινεμά, επομένως είναι δύσκολο να πεις ποιος αξίζει ένα βραβείο και ποιος όχι και τι σημαίνει» 

Η πρώτη αγγλόφωνη απόπειρα του Έλληνα σκηνοθέτη είναι η πρώτη ελληνικής συμπαραγωγής ταινία στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ, μετά το 1998 και το «Μια αιωνιότητα και μια ημέρα» του Θεόδωρου Αγγελόπουλου, που κατέκτησε τον Χρυσό Φοίνικα.

Η ταινία διαπραγματεύεται τη μοναξιά και τον έρωτα. Πρωταγωνιστούν οι Κόλιν Φάρελ και Ρέιτσελ Βάις. Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στην Ιρλανδία. Ο χρόνος που διαδραματίζεται η ιστορία ανήκει στο μέλλον. Περιγράφει τη ζωή των ανθρώπων που υποχρεώνονται να  γίνουν ζευγάρια, ενώ οι μοναχικοί άνθρωποι συλλαμβάνονται και κλείνονται σε ένα ξενοδοχείο. Αν δεν βρουν ταίρι σε 45 ημέρες, μεταμορφώνονται στο ζώο της επιλογής τους και αφήνονται ελεύθεροι στο δάσος.