Η φήμη του Slava Polunin ήρθε ασυνήθιστα νωρίς και από τότε δεν έχει σταματήσει. Τον ονομάζουν, «ο Καλύτερος Κλόουν στον Κόσμο», ενώ  η παράστασή του χαρακτηρίστηκε από την εφημερίδα, The Times, ως το «Κλασικό Θέατρο του 20ου αιώνα».







Γράφει η Αιμιλία Πανταζή



Πάντα στη ζωή του ο Slava Polunin ακολουθούσε τα δικά του όνειρα κι όχι των άλλων. Έφυγε από τη γενέτειρά του, Novosil, για να ταξιδέψει στην ομορφότερη πόλη του κόσμου, όπως φανταζόταν το Λένιγκραντ μετά από τις διηγήσεις του δασκάλου γεωγραφίας, ενώ αργότερα ανεξάρτητα από τα όνειρα της μαμάς του να τον δει μηχανικό άφησε τις σπουδές του στο Μηχανικόοικονομικό Ινστιτούτο και αφοσιώθηκε ψυχή και σώμα στην παντομίμα.

Δεν άργησε να γεννηθεί η χιουμοριστική και συγκινητική φιγούρα του Asisyai, ενός κλόουν με κίτρινο κουστούμι και κόκκινες τεράστιες παντόφλες, ο οποίος συνδυάζει την ποιητική μελαγχολία με την εκλεπτυσμένη φιλοσοφία της παντομίμας και τη δριμύτητα της κωμικής ματιάς ενάντια στα προβλήματα της ανθρωπότητας.




Ο διάλογος του για την αγάπη, την μοναξιά, την ανθρώπινη κατανόηση, την ευδαιμονία της ανακάλυψης και την πίκρα της απώλειας εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε ένα ακροατήριο εκατομμυρίων τηλεθεατών στην πρωτοχρονιάτικη παράσταση Light Blue Flame το 1980- 81.



Ο μεγαλύτερος μίμος εν ζωή βγήκε στους δρόμους της κομουνιστικής ΕΣΣΔ με τη μιμητική του παρέλαση, οργάνωσε το καρναβάλι της ειρήνης και το όνομά του χαράχτηκε για πάντα στα χείλη όλων των Ρώσων. Τα χρόνια πέρασαν και οι ονειρικές περιπλανήσεις του πραγματοποιήθηκαν και σε άλλες χώρες. Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του βραβεύτηκε με πληθώρα σημαντικών βραβείων, (Gold Angle - Σκωτία, Gold Nose - Ισπανία, Laurence Olivier Award for Best Entertainment το 1998), έχοντας νιώσει τεράστια λαϊκή λατρεία και αποδοχή από τους κρητικούς. 




Τι είναι όμως για τον ευφάνταστο δημιουργό Slava Polunin το θέατρο που υπηρετεί και αγαπά;









«Πρόκειται για ένα θέατρο όπου η τελετουργική του μαγεία και η εορταστική του φαντασμαγορία δημιουργήθηκε με βάση τις εικόνες και τις κινήσεις, τα παιχνίδια και τις φαντασιώσεις.»


«Το θέατρό μου συνομιλεί με ελπίδες και όνειρα.»


«Αναπόφευκτα αναπτύσσεται από τα παραμύθια.»



«Πάντα αλλάζει αναπνοές από τους αυθόρμητους αυτοσχεδιασμούς στη σκηνή.»




«Λειτουργεί με οικειότητα ανάμεσα στην τραγωδία και την κωμωδία, τον παραλογισμό και την φυσικότητα, τη σκληρότητα και την ευγένεια.»



Μεταξύ των παραστάσεων που οργάνωσε ήταν η πολύ επιτυχημένη Slava's Snowshow και Diabolo αφιερωμένη στη ζωή, το θάνατο και την ομορφιά του σύμπαντος, με κωμικό στοχασμό.

Μια καναδή κυρία μετά την παράσταση τού έστειλε ένα μικρό σημείωμα: «Η χιονοθύελα κράτησε ζεστές τις καρδιές μας. Ευχαριστούμε για την τρυφερότητα του χιονιού σας»