Η ζωή είναι...
Ο κόσμος μέσα από τα χρώματα αποτυπώνεται στα σαγηνευτικά στιγμιαία κλικ του National Geographic!
«Η Ζωή μπορεί να θεωρηθεί σαν μια Τέχνη» έχει πει ο Βρετανός ψυχολόγος Havvelock Ellis.
Ίσως μια ζωοφόρος τέχνη που δαμάζει τα χρώματα της ύπαρξής της αντανακλώντας την υπέροχη υπόστασή της. Ναι, η Ζωή είναι πολυδιάστατη και πολύχρωμη!!
Η Ζωή είναι κόκκινη...
Βράχοι πλούσιοι σε σίδηρο δημιουργούν ρυάκια στο χρώμα της σκουριάς όπου τα ορμητικά νερά του Εθνικού Πάρκου Waterton Lakes National Park στην περιοχή της Αμβέρτα του Καναδά βρίσκουν τόπο για να ξαποστάσουν για λίγο...
Η Ζωή είναι μπλε...
Ένας ημιδιαφανής γοβιός μόλις μιας ίντζας (είδος από τα μικρότερα σπονδυλωτά στον κόσμο), κολυμπάει πάνω σε ένα γιγάντιο μαλάκιο στον Ειρηνικό Ωκεανό.
Η Ζωή είναι μωβ, ή αν θέλετε λιλά...
Χρώμα που συνδυάζει δυο ακαταμάχητες δυνάμεις: το κόκκινο της φωτιάς και τη γαλήνη του μπλε. Έχει την ικανότητα να καταπραΰνει και να συναρπάζει με το πάθος του.
Έλατα χιονισμένα εμφανίζονται λιλά κατά την ανατολή στο γνωστό Schwarzwald (Μαύρο Δάσος) της νοτιοδυτικής Γερμανίας.
Η Ζωή - πώς αλλιώς- είναι και χρυσή...
Ο χρυσός σφυρηλατείται από την φύση και τον άνθρωπο. Κι όταν το φως του ήλιου ρίχνει ένα νήμα πάνω στα κύματα του Nantucket Island της Μασσαχουσέτης, ζωγραφίζεται ξανά ο κόσμος.
Πράσινη σίγουρα η Ζωή...
Φύλλα, γρασίδι, βρύα, πεταλούδες, ακόμη και στο βόρειο σέλας συναντάς το χρώμα που αντιπροσωπεύει τη ζωτικότητα, τη φύση, την οικολογία.
Δυο κολυμβήτριες θέλησαν να αναδείξουν την θηλυκότητά τους στον υποβρύχιο κόσμο. Η φωτογραφία δημοσιεύθηκε αρχικά τον Ιανουάριο 1944 στο περιοδικό National Geographic.
Ασήμι, η Ζωή...
Ρωγμές αστραπής σ' ένα θυελλώδη ουρανό πάνω από την Αυστραλία.
Η Zωή είναι λευκή...
Αθωότητα, αγνότητα, γαλήνη. Το λευκό χρώμα προκαλεί τις εικόνες, από τις χιονοθύελλες, ως την καθαρότητα ενός κενού καμβά. Η σημασία του στον πολιτισμό, στα έθιμα, σε όλη την ιστορία είναι τόσο διαφορετική όσο και το φάσμα των αποχρώσεων του.
Αγριόκυκνοι ίπτανται πάνω από το παγωμένο τοπίο της Ιαπωνίας.
Η Ζωή είναι και μαύρη...
Το σκοτάδι προσθέτει τη διάθεση και την πολυπλοκότητά του στις εικόνες. Στοιχείο της αντίθεσης και της σκιάς.
Το δραματικό βλέμμα της Ιταλίδας ηθοποιού ατενίζει τον θεατή μέσα από το πέπλο. Η φωτογραφία εμφανίστηκε στο εξώφυλλο του περιοδικού National Geographic τον Αύγουστο του 1995.
Πορτοκαλί αναβλύζει η Ζωή...
Το παιχνιδιάρικο κίτρινο ισορροπεί με το παθιασμένο κόκκινο δίνοντας εντολή στο πορτοκαλί να τονώσει τη δημιουργικότητα στον άνθρωπο.
Σχέδια χαραγμένα σε ψαμμίτη στο Arches National Park.
Πηγή: National Geographic
«Η Ζωή μπορεί να θεωρηθεί σαν μια Τέχνη» έχει πει ο Βρετανός ψυχολόγος Havvelock Ellis.
Ίσως μια ζωοφόρος τέχνη που δαμάζει τα χρώματα της ύπαρξής της αντανακλώντας την υπέροχη υπόστασή της. Ναι, η Ζωή είναι πολυδιάστατη και πολύχρωμη!!
Η Ζωή είναι κόκκινη...
Βράχοι πλούσιοι σε σίδηρο δημιουργούν ρυάκια στο χρώμα της σκουριάς όπου τα ορμητικά νερά του Εθνικού Πάρκου Waterton Lakes National Park στην περιοχή της Αμβέρτα του Καναδά βρίσκουν τόπο για να ξαποστάσουν για λίγο...
Η Ζωή είναι μπλε...
Ένας ημιδιαφανής γοβιός μόλις μιας ίντζας (είδος από τα μικρότερα σπονδυλωτά στον κόσμο), κολυμπάει πάνω σε ένα γιγάντιο μαλάκιο στον Ειρηνικό Ωκεανό.
Η Ζωή είναι μωβ, ή αν θέλετε λιλά...
Χρώμα που συνδυάζει δυο ακαταμάχητες δυνάμεις: το κόκκινο της φωτιάς και τη γαλήνη του μπλε. Έχει την ικανότητα να καταπραΰνει και να συναρπάζει με το πάθος του.
Έλατα χιονισμένα εμφανίζονται λιλά κατά την ανατολή στο γνωστό Schwarzwald (Μαύρο Δάσος) της νοτιοδυτικής Γερμανίας.
Η Ζωή - πώς αλλιώς- είναι και χρυσή...
Ο χρυσός σφυρηλατείται από την φύση και τον άνθρωπο. Κι όταν το φως του ήλιου ρίχνει ένα νήμα πάνω στα κύματα του Nantucket Island της Μασσαχουσέτης, ζωγραφίζεται ξανά ο κόσμος.
Πράσινη σίγουρα η Ζωή...
Φύλλα, γρασίδι, βρύα, πεταλούδες, ακόμη και στο βόρειο σέλας συναντάς το χρώμα που αντιπροσωπεύει τη ζωτικότητα, τη φύση, την οικολογία.
Δυο κολυμβήτριες θέλησαν να αναδείξουν την θηλυκότητά τους στον υποβρύχιο κόσμο. Η φωτογραφία δημοσιεύθηκε αρχικά τον Ιανουάριο 1944 στο περιοδικό National Geographic.
Ασήμι, η Ζωή...
Ρωγμές αστραπής σ' ένα θυελλώδη ουρανό πάνω από την Αυστραλία.
Η Zωή είναι λευκή...
Αθωότητα, αγνότητα, γαλήνη. Το λευκό χρώμα προκαλεί τις εικόνες, από τις χιονοθύελλες, ως την καθαρότητα ενός κενού καμβά. Η σημασία του στον πολιτισμό, στα έθιμα, σε όλη την ιστορία είναι τόσο διαφορετική όσο και το φάσμα των αποχρώσεων του.
Αγριόκυκνοι ίπτανται πάνω από το παγωμένο τοπίο της Ιαπωνίας.
Η Ζωή είναι και μαύρη...
Το σκοτάδι προσθέτει τη διάθεση και την πολυπλοκότητά του στις εικόνες. Στοιχείο της αντίθεσης και της σκιάς.
Το δραματικό βλέμμα της Ιταλίδας ηθοποιού ατενίζει τον θεατή μέσα από το πέπλο. Η φωτογραφία εμφανίστηκε στο εξώφυλλο του περιοδικού National Geographic τον Αύγουστο του 1995.
Πορτοκαλί αναβλύζει η Ζωή...
Το παιχνιδιάρικο κίτρινο ισορροπεί με το παθιασμένο κόκκινο δίνοντας εντολή στο πορτοκαλί να τονώσει τη δημιουργικότητα στον άνθρωπο.
Σχέδια χαραγμένα σε ψαμμίτη στο Arches National Park.
Πηγή: National Geographic
0 comments
Το μήνυμα σας