«Είδες ειδήσεις;»
-Όχι, γιατί;
«Αυτοκτόνησε ο Ρόμπιν Γουίλιαμς».
 -Και είχα μια σκασίλα…

Γράφει η Γεωργία Λινάρδου 


Σ’ ένα από τα παραθαλάσσια χωριά αυτής της μικρής χώρας, όπου οι ψαράδες ξέρουν μόνο να βγάζουν ψάρια απ' τα βαθιά, τα παιδιά να τσαλαβουτούν στα ρηχά πυρωμένα από τον ήλιο, τα γερόντια να σφουγγίζουν τον ιδρώτα με καθαρό μαντήλι, τα νεαρούδια να καψουρεύονται παρέα με ένα tablet κι ένα τσιγάρο και πάσης φύσεως μεσήλικες να ρεύονται οτιδήποτε έχει απομείνει από φθηνό αλκοόλ στο στομάχι, μια γειτόνισσα φώναξε σε μία άλλη:
 



-Είδες ειδήσεις; 
 «Όχι. Γιατί, τι έγινε;»
-Αυτοκτόνησε ο Ρόμπιν Γουίλιαμς. (…μετάδοση με αληθοφανή θλίψη)












«Και είχα μια σκασίλα.» (… απάντηση με αληθοφανή απαξίωση).







Όμως, δεν είναι αυτό το θέμα. 



Το θέμα είναι ότι η είδηση «αυτοκτόνησε ο Ρόμπερτ Γουίλιαμς» μεταδόθηκε από στόμα σε στόμα σε ένα χωριό που το μισό μπορεί και να μην τον ήξερε και δεν υπερβάλλω. Κι αν προσθέσουμε σε αυτό ότι ένα ποσοστό κατοίκων και παραθεριστών εκεί λόγω θέρους δε βλέπει τηλεόραση, χρησιμοποιεί το διαδίκτυο παρά μόνον για να παίξει παιχνίδια και εξαντλεί τις εφημερίδες από το ένα και μοναδικό περίπτερο μόνον κάθε Κυριακή που έχουν προσφορές, καταλαβαίνει κάποιος τη δύναμη που είχε η πληροφορία. A, και δε βγαίνει οποιοσδήποτε να φωνάξει στη γειτονιά οτιδήποτε βλέπει στην
τηλεόραση...



Μέσα σε τουλάχιστον μισή ώρα η είδηση είχε μαθευτεί σχεδόν σε όλα τα σπιτικά του παραθαλάσσιου χωριού που ακόμη ξεπλένει τις «σκασίλες» του –όσες έχουν απομείνει- ο Κορινθιακός Κόλπος. Προσπάθησα να μπω στο διαδίκτυο μέσω κινητού. Μετά από πέντε λεπτά υπομονής διάβασα στην πρώτη σελίδα ενός ειδησεογραφικού site: «Σοκ: αυτοκτόνησε ο Ρόμπιν Γουίλιαμς!». Παρακάτω δε μπορούσα να διαβάσω. Ο ΟΤΕ δεν κατάφερε να ενεργοποιήσει τη σύνδεση μέσω σταθερού για την οποία αιτήθηκα 1η Αυγούστου. Χρειαζόταν, μου είπαν, το σύστημα 12 εργάσιμες ημέρες για την ενεργοποίηση του. Oh Captain, my captain, δεν ήξερα ότι ένα σύστημα υπολογίζει και αργίες, αλλά any way το θέμα είναι ότι δεν είχα σύνδεση.





Δεν έβλεπα που δεν έβλεπα τηλεόραση, εφημερίδα δεν αγόραζα κι έτσι πληροφορήθηκα μια είδηση παγκόσμιου χαρακτήρα –εν έτη 2014- από τον ίδιο «πομπό» που θα τη μάθαινα αν ζούσα πενήντα χρόνια πριν, από τη γειτονιά!






Και δεν ήταν μια είδηση τοπικού χαρακτήρα, οπότε θα δικαιολογούσα και την έντασή της, δηλαδή: «προβλέπεται μεγάλος σεισμός στις Αλκυονίδες», ούτε μία παγκόσμια είδηση με ελληνική διάσταση: «το πρώτο θύμα Εμπολα στον Κορινθιακό». Ήταν μια μελαγχολική για κάποιους και για κάποιους αδιάφορη είδηση που έλεγε πως: «Αυτοκτόνησε ο Ρόμπιν 
Γουίλιαμς!».






Για έναν περίεργο λόγο αυτή η είδηση στο τέλος της μέρας κατάφερε να μας κάνει και συνένοχους και συμμέτοχους. 









Είναι η δύναμη της πληροφορίας… και της ουσίας;