«Περιοχή Ηρώδου Αττικού. Μπροστά από το μουσείο της Ακρόπολης. Πολλές φορές συχνάζουν  εκεί πλανόδιοι μουσικοί», αυτό ήταν το σημείο από όπου περνούσε τυχαία ο Δημήτρης Μεσσίνης στην επίμαχη φωτογραφία.


Γράφει η Αιμιλία Πανταζή


Η καθημερινότητα ενός άξιου φωτογράφου πάντα συνδεδεμένη με μια μηχανή στον ώμο.
«Να φανταστείς ούτε καλά ρυθμισμένη την είχα. Πέρναγα και τράβηξα  κάποιες εικόνες του κοριτσιού πριν το συμβάν. Ήταν τόσο γλυκό το προσωπάκι του έτσι που έπαιζε το ακορντεόν!» μου περιγράφει.

Ένα ζευγάρι τουριστών συνομιλεί δίπλα του. Αφήνει 50 cents για την όμορφη μουσικό. Εκείνος βρίσκεται σε απόσταση περίπου δυο μέτρων, «όσο βλέπεις και στη φωτογραφία». 

Ζυγώνει δεύτερο ζευγάρι. Πριν προλάβει να αφήσει κι εκείνο κάτι, μπαίνει ανάμεσα τους η μαντάμ με το περιοδικό στο χέρι…

«Κάποιος είπε πως στο εξώφυλλο έδειχνε το αντίθετο απ’ ότι ονειρεύεται», μου σχολιάζει ο Δημήτρης χαμογελώντας και συνεχίζει:

«Σπρώχνει το παιδί με το πόδι, όπως κάνουμε σε μια σακούλα σκουπίδια. Πάρε δρόμο, φύγε, του είπε.» 

Κι εκείνο να παραμένει ακίνητο και σιωπηλό στην περιφρονητική κίνηση και τα λόγια της, ενώ η φωτογραφική στο στήθος του να κλικάρει - δεν πρόλαβε ούτε να την φέρει κοντά στο μάτι. Ήταν σίγουρος πως θα είχε την εικόνα που ήθελε μέσα στο κάδρο του.

Μου το έχει ξαναπεί. Όταν φωτογραφίζει, δεν παίρνει μέρος στο συμβάν. Κινείται επαγγελματικά και ψυχρά. Εκείνη τη φορά τα πράγματα κύλησαν διαφορετικά…

«Δεν άντεξα, την πλάκωσα στα γαλλικά…»

Ο καθένας να μπορεί να κάνει τις αναγκαίες μεταφράσεις των γαλλικών του Μεσσίνη, ενώ η
απάντηση της μαντάμ να βγαίνει στη δική της αυτόεγκλωβισμένη γλώσσα:

«Φύγε από κει, κύριε. Εμείς έχουμε μαγαζιά, πληρώνουμε φόρους, αυτή τι κάνει;» 

«Πουλάς δηλαδή ακορντεόν;», την ρώτησε αλλά ικανοποιητική απάντηση δεν πήρε από τη μαντάμ με το περιοδικό και το μαγαζί στην Ηρώδου Αττικού, που ας μας επιτρέψει, αλλά αμφιβάλουμε εάν κόβει πάντα αποδείξεις.

Ένα ακόμα από τα ατοπήματα της μαντάμ;
«Φόραγα τη βερμούδα μου, κράταγα και τη φωτογραφική και με είχε περάσει για τουρίστα. Και εκεί την πάτησε.»

Αντέδρασε κανείς άλλος από τους παρευρισκόμενους;
«Γύρω μας ήταν μόνο ξένοι τουρίστες, δεν καταλάβαιναν. Μόνο δυο, τρια παιδιά  ρομά, σε μεγαλύτερη ηλικία από του κοριτσιού, πλησίασαν και της επιτέθηκαν φραστικά προσπαθώντας να υπερασπιστούν τη φίλη τους.»

Ο Μεσσίνης συνέχισε…
«Προσπάθησα να ηρεμήσω τα πράγματα με τους πιτσιρικάδες, σαν μπαμπάς δηλαδή.»

Του τηλεφώνησαν από το τμήμα προστασίας ανηλίκων.
«Το απόγευμα θα πάω στην ΓΑΔΑ για κατάθεση. Έχω μιλήσει με τον αστυνομικό διευθυντή…»