Τα γλυπτά του Στάθη Αλεξόπουλου σμίγουν τον Χρόνο με την Τέχνη. Δένουν με τους ιμάντες τους, εγκλωβίζουν, αφήνουν την Ελευθερία του νου ανέγγιχτη.

Γράφει η Αιμιλία Πανταζή


 Ένα ξαπλωτό σώμα γυναίκας, άνοιξε γι αυτόν τις πόρτες της γλυπτικής. Ακολούθησαν σπουδές στη Σχολή Καλών Τεχνών στον Πάνορμο Τήνου αλλά και στη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στο τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών -από όπου αποφοίτησε με άριστα.

«Στα δεκαεννιά μου έφτιαξα το πρώτο μου “γυμνό ”, ένα ξαπλωτό σώμα γυναίκας, επηρεασμένος από μια έκθεση γλυπτικής. Η γλυπτική αποτελεί το μέσο που με εκφράζει. Με γοητεύει ιδιαίτερα η δύναμη της τρίτης διάστασης και η επαφή που έχω με τα υλικά όταν δημιουργώ. Μια τρομερή αίσθηση από την αρχή μέχρι το τέλος!»

Ο καλλιτέχνης Στάθης Αλεξόπουλος ανακάλυψε γρήγορα τον δρόμο που οδηγεί στα δύσβατα εικαστικά μονοπάτια.






«Η αρχική μου πρόθεση ήταν να σπουδάσω εικαστικά, ωστόσο, ερχόμενος σε επαφή με τον πηλό, μαγεύτηκα με το αντικείμενο. Με συνεπήρε το γεγονός ότι μπορούσα πάνω σε αυτόν να δώσω μορφή σε όλα όσα είχα στο μυαλό μου».









Ένα ιδιαίτερο στυλ χαρακτηρίζει τα γλυπτά του. Λωρίδες, ιμάντες που παραπέμπουν στην αρχαία τεχνική της «μουμιοποίησης» καλύπτουν τις μορφές που επιλέγει. Τι κρύβεται πίσω από αυτό;

«Ίσως ο χρόνος. Είναι σαν να προσπαθώ να διατηρήσω αναλλοίωτα στον "χρόνο" τις μορφές και τις έννοιες που περικλείουν αλλά και σχηματίζουν οι ιμάντες μου.»

Ελευθερία (Freedom) βαφτίστηκε η κεφαλή ενός αλόγου, η οποία φιλοξενήθηκε στην ατομική του έκθεση «Κόμβοι». Έννοιες αντιφατικές μεταξύ τους που εμπλέκονται για να εκφράσουν ωστόσο στο βάθος ένα λογικό νόημα...

«Ο οξύμωρος τίτλος στην φόρμα του αλόγου, το οποίο συνηθίζεται να συμβολίζει την ελευθερία, δεν θα μπορούσε να είναι τυχαίος. Είναι δεμένο, φασκιωμένο, ανήμπορο και όμως πάλι τόσο ελεύθερο.»

Κάποιοι λένε πως η τέχνη είναι μια «ανίατη αρρώστια». Τις πολύωρες και μοναχικές ώρες στο εργαστήριο, ανάμεσα στα διαφορετικά στάδια ενός γλυπτού και μέχρι το αποτέλεσμα να ολοκληρωθεί, τι συναισθήματα γεννιούνται;

«Αγωνία, ευφορία, ευχαρίστηση, μαγεία, ολοκλήρωση. Πως να μην είναι ανίατη αρρώστια λοιπόν;»

Η δύναμη της φόρμας προσδιορίζει το έργο και την έννοιά του. Και ο πυρετός της δημιουργίας, πότε εμφανίζεται;




«Σε περίοδο έντονης λύπης στο  παρελθόν, θυμάμαι, έκανα δυο χρόνια να μπορέσω να συγκεντρωθώ και να δημιουργήσω. Αν αφαιρέσουμε λοιπόν τις στιγμές αυτές, σε όλες τις υπόλοιπες φάσεις της ζωής μου νιώθω αφοσιωμένος στη γλυπτική και μπορώ να δημιουργώ για εικοσιτετράωρα...» 




Παραγωγικός και δημιουργικός, ενώ ο αποχωρισμός του καλλιτέχνη από τα έργα του που επακολουθεί μοιραία, να δυσκολεύει ...

«Δεν μου είναι εύκολος. Μου αρέσει όμως να βρίσκουν τον αποδέκτη τους και τη “θέση τους”  στον χώρο που τους αρμόζει.»

Το ενδιαφέρον του για το design αποκαλύπτεται στο σχεδιασμό και τη κατασκευή χρηστικών αντικειμένων. Η ακροβασία βρίσκει μέσα του τη σωστή κλίση. Όλα αντιμετωπίζονται ως έργα τέχνης.

«Όταν η τέχνη και ιδίως η γλυπτική γίνεται εφαρμοσμένη, μπορούμε να μιλάμε για design. Όταν δηλαδή ένα γλυπτό γίνεται χρηστικό ή έπιπλο ή αντικείμενο και μπορεί να σταθεί από μόνο του ως ένα γλυπτό στον χώρο.
Μου αρέσει να ακροβατώ σε αυτήν τη διαχωριστική γραμμή και να κλίνω προς τη γλυπτική. Η χρηστικότητα έρχεται σε δεύτερη μοίρα.»

Από πρώτο χέρι γνωρίζει πως είναι για έναν γλύπτη να ζει και να εργάζεται στην Ελλάδα του σήμερα...



«Δύσκολο, έρχεσαι αντιμέτωπος πρωταρχικά με την επιβίωση. Η συντήρηση του εργαστηρίου σου, τα απαιτούμενα υλικά, η παραγωγή έργων που θα απευθύνονται στο αγοραστικό κοινό... όλα είναι αναγκασμένα να συνυπάρξουν στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε όλοι.»




Οι αγωνίες του Στάθη πάντα προσανατολίζονται προς το καλύτερο δυνατό που έχει να δημιουργήσει ως καλλιτέχνης αλλά και ως άνθρωπος. Με νεανική ματιά, αμεσότητα και χιούμορ, πειραματίζεται συνεχώς με νέα υλικά, χωρίς να σταματά να εξελίσσετε..

«Αναπτύσσω ήδη κάποια υλικά τα οποία εφαρμόζω στα έργα μου, όπως τα μέταλλα ψυχρής χύτευσης. Μεγαλώνω την γκάμα των γλυπτών επίπλων που έχω ήδη ξεκινήσει με σκοπό να τα παρουσιάσω στην Διεθνή Έκθεση στο Μιλάνο. Παράλληλα, λαμβάνω μέρος σε εκθέσεις ανά την Ελλάδα και συμμετέχω σε Πανελλήνιους Καλλιτεχνικούς Διαγωνισμούς.

Ελεύθερος χρόνος και προσωπική ζωή...

«Σχεδόν ποτέ ή καθόλου ελεύθερος χρόνος, αυτόν τον καιρό τουλάχιστον. Όσο μπορώ προσπαθώ να ρίχνω "ματιές" στην προσωπική μου ζωή.»

Δημιουργίες του υπάρχουν σε art-shops μουσείων όπως του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, στο μουσείο Μπενάκη, στο Ίδρυμα Τεχνών Β&Μ Θεοχαράκη, στα καταστήματα «Ιανός» και στο «Ν design and art» στην Κύπρο, ενώ έργα του κοσμούν δημόσιους χώρους, όπως στη σχολή Ικάρων στο Τατόι και στο Βαθύ της Ιθάκης.