«Υπάρχει κάτι πιο σπουδαίο από την εξουσία και το χρήμα, ο άνθρωπος! Επομένως, μ' αυτόν θέλω να έχω σχέση, αυτόν θέλω να ψάξω. Αυτόν θέλω να δείξω στη μεγάλη οθόνη», έλεγε ο σημαντικός σκηνοθέτης Ζανγκ Γιμού.

Ερωτεύτηκε, επέλεξε να φέρει στη ζωή επτά παιδιά; Εάν κάτι τέτοιο ισχύει, οι κινεζικές αρχές θα τον θεωρήσουν παράνομο, λόγω παραβίασης των αυστηρών κινεζικών κανόνων οικογενειακού προγραμματισμού και θα μπορούσαν να απαιτήσουν πρόστιμο μέχρι και 160 εκατ. γουάν (20 εκατ. ευρώ), σύμφωνα με ανάρτηση στον ιστότοπο της Λαϊκής Ημερησίας, οργάνου του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος.

Ένας ανώνυμος αξιωματούχος της Δημοτικής Επιτροπής Πληθυσμού και Οικογενειακού Προγραμματισμού του Βουσί δήλωσε πως «διεξάγεται έρευνα με βάση τις τρέχουσες πολιτικές και τους κανονισμούς».

Από την αρχή της ζωής του ο Ζανγκ Γιμού φαίνεται πως δεν είχε και τις καλύτερες σχέσεις ούτε με την πολιτική ούτε τους κανόνες της...

Γεννημένος στις 14 Νοεμβρίου του 1951 στην Xi'an, μια από αρχαιότερες πόλεις της Κίνας, οδηγήθηκε από τα παιδικά του χρόνια αντιμέτωπος με πολλές δυσκολίες. Ο πατέρας του δερματολόγος και αξιωματικός του Εθνικού Επαναστατικού Στρατού καθώς και ο θείος του, αποτέλεσαν κομμάτι ενός γενικότερου άσχημου κλίματος πολιτικοστρατιωτικών συνθηκών της τότε κινεζικής περιόδου.

Κατά τη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης του 1960 και του 1970, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολικό περιβάλλον και να δουλέψει ως εργάτης σε αγρόκτημα για τρία χρόνια, ενώ αργότερα σε ένα εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας βαμβακιού για άλλα επτά χρόνια.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ασχολήθηκε με τη ζωγραφική και την ερασιτεχνική φωτογραφία. 

Μα πώς να σταματήσει η ροή του τάλαντου που από ότι φαίνεται, βρισκόταν σε αφθονία στον Ζανγκ Γιμού ζητώντας τρόπο διαφυγής;

Χωρίς προαπαιτούμενα ακαδημαϊκά προσόντα και στην ασυνήθιστη ηλικία των είκοσι επτά χρόνων δεν κατάφερε αρχικά να γίνει δεκτός στην σχολή που τον ενδιέφερε. Δεν θα παραιτούνταν όμως τόσο εύκολα.

Μετά από προσωπική επαφή με τους υπευθύνους του Υπουργείου Πολιτισμού, και επιδεικνύοντας το άλμπουμ με τις προσωπικές του φωτογραφίες, οι αρχές υποχώρησαν κι έτσι κατάφερε να φοιτήσει στη Σχολή Κινηματογράφου του Πεκίνου, όπου ειδικεύτηκε στον τομέα της φωτογραφίας.

Από πολύ νωρίς εργάστηκε ως διευθυντής φωτογραφίας, ενώ η πρώτη του ταινία ευρείας προβολής στην δύση ήταν το «Σήκωσε τα Κόκκινα Φανάρια», βασισμένη στο μυθιστόρημα του Su Tong, Σύζυγοι και Παλλακίδες. Στην ταινία απεικονίζονται οι πραγματικότητες της ζωής σε μια ένωση πλούτου και οικογένειας κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920.

Η ταινία έλαβε σχεδόν ομόφωνη διεθνή αναγνώριση. Ο κριτικός κινηματογράφου Roger Ebert του Chicago Sun-Times μίλησε για  την «ηδονική φυσική ομορφιά της» και την «πολυτέλεια των χρωμάτων της». 

Ακολούθησαν κι άλλες αξιόλογες ταινίες με πρωταγωνιστές ιστορίες ανθρώπων που είτε ζουν στην ύπαιθρο αναζητώντας δικαιοσύνη, (Ιστορία της Ο Qiu Ju), η οποία έδωσε «χαστούκι» στα Κινηματογραφικά Φεστιβάλ κερδίζοντας το Χρυσό Λιοντάρι το 1992, στο Φεστιβάλ Βενετίας, είτε αφηγούνται το επικό πέρασμα τριών γενεών (Να Ζήσουν) συμπορεύοντας τις αναταραχές σε όλη την κινέζική πολιτική του 20ου αιώνα με την προσωποποίηση δύο κυρίως χαρακτήρων ανθρώπων. Η ταινία απαγορεύτηκε στην Κίνα, λόγω της κρίσιμης απεικόνισης των διαφόρων πολιτικών εκστρατειών της κομμουνιστικής κυβέρνησης, αλλά κυκλοφόρησε το 1994 στο Φεστιβάλ των Καννών όπου και κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής, καθώς επίσης και το βραβείο καλύτερου ηθοποιού για την ηθοποιό Ge You.

Τεράστιες επιτυχίες του ταλαντούχου σκηνοθέτη, οι ταινίες: «Ήρωας»  «Ιπτάμενα Στιλέτα», «η Κατάρα του Χρυσού Λουλουδιού», «Δεν είναι ένα λιγότερο», «Τα Λουλούδια του Πολέμου».

Του έχει απονεμηθεί ο τίτλος του επίτιμου διδάκτωρ από το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης και από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ.

«Το ιδιοφυές του άγγιγμα, φωτογραφίας και χορογραφίας», περιγραφή που του δόθηκε από το πανεπιστήμιο Yale, δεν απαγορεύει από τον Ζανγκ Γιμού να δοκιμάσει μη επαγγελματίες ηθοποιούς σε κάποιες από τις ταινίες του με ιδιαίτερη επιτυχία. Εξάλλου, για τον αυστηρό, ολιγόλογο, λεπτό, πάντα κοντοκουρεμένο Κινέζο δημιουργό αυτό που μετράει είναι το αποτέλεσμα.

«Κάθε φορά όταν κάνουμε αλλαγές, λέω στην ομάδα μου: Το κοινό σε ολόκληρη την Κίνα νοιάζεται μόνο για τα αποτελέσματα, όχι για τη διαδικασία. Κανέναν δεν θα τον νοιάξουν οι τροποποιήσεις. Αρκεί για κάθε αλλαγή να αφιερώσετε το σώμα και την καρδιά σας για να πετύχετε την τελειότητα.»

Ένα ηδονικό άγγιγμα τελειότητας υπήρξε αυτό του Ζανγκ Γιμού, ο οποίος το 2008 σκηνοθέτησε την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Πεκίνο, ένα εντυπωσιακό θέαμα που κόστισε 10 φορές παραπάνω από αυτό της Αθήνας και με τη συμμετοχή περίπου 15.000 χορευτών και άλλων καλλιτεχνών.