Σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Μεταμοσχεύσεων ο αριθμός είναι εξαιρετικά μικρός, αν αναλογιστεί κανείς τη συνεχώς αυξανόμενη ανάγκη ανθρώπων που χρειάζονται μεταμόσχευση.

Πολλές φορές ως η μόνη θεραπευτική οδός, σε περιπτώσεις όπου ο μυελός των οστών ενός ασθενούς έχει καταστραφεί από κακοήθη κύτταρα, εκδηλώνοντας αιματολογικά νοσήματα, όπως λευχαιμία, μυελική απλασία κ.ά., κρίνεται η μεταμόσχευση. Λέξη που έχουμε ακούσει, αλλά μήπως η γενικότερη άγνοια λόγω ελλιπής ή κακής πληροφόρησης, καθώς και ο φόβος που την κατατρέχει την έχουν εντάξει στα πλαίσια του, γνωστού-άγνωστου μεν... τι με αφορά δεν;

Μεταμόσχευση: η αντικατάσταση του πάσχοντος μυελού με μυελό που θα δημιουργηθεί, αν του μεταμοσχευθούν αρχέγονα αιμοποιητικά κύτταρα από έναν συμβατό με αυτόν υγιή δότη.

Ή με άλλα λόγια, μεταμόσχευση: εθελοντική προσφορά ζωής από άνθρωπο σε άνθρωπο!

Η αφορμή για την Βάγια Κερασιώτη να γίνει εθελόντρια δότρια ήταν η απώλεια της φίλης της: 

«Η Άννα ήταν άρρωστη πολλά χρόνια, μπαινόβγαινε στα νοσοκομεία. Μόλις στα εικοσιέξι της έφυγε από τη ζωή. Συγκλονίστηκα με τον χαμό της. Όταν ρώτησα σχετικά με τη θεραπεία στη οποία είχε υποβληθεί, μου είπαν απλά, πώς, το μόνο που θα την έσωζε θα ήταν ένας συμβατός δότης μυελού των οστών...»

Κι όταν το απλά, γίνεται «βραχνάς» κάποιοι δρόμοι ανοίγουν...

«Είναι ατομική ευθύνη του καθενός να πληροφορηθεί. Προσωπικά, ενημερώθηκα για την μεταμόσχευση μυελού των οστών από μία ανοιχτή ιατρική ημερίδα την οποία παρακολούθησα. Το θεώρησα πιο σωστό, διότι, η ενημέρωση κατευθυνόταν από ιατρούς και οι απαντήσεις που θα μου δίνανε θα ήταν πιο τεκμηριωμένες και άμεσες.»

Ακολούθησε επίσκεψη στον σύλλογο εθελοντών αιμοδοτών της πόλης της, κλείστηκε ραντεβού στο γενικό νοσοκομείο για εξετάσεις αίματος και αφού κρίθηκε απολύτως υγιής, καταχωρήθηκε ως δότρια στην τράπεζα μυελού των οστών του Εθνικού Περιφερειακού Κέντρου Ιστοσυμβατότητας Τμήμα Ανοσολογίας Ι.Γ.Ν.Θ.

Οι υποχρεώσεις της Βάγιας; 

«Να επαναλαμβάνω τις εξετάσεις αίματος μία φορά το χρόνο. Επίσης, πρέπει να ενημερώνω το κέντρο για οποιαδήποτε αλλαγή στοιχείων μου (τηλέφωνο, διεύθυνση).»

Σύμφωνα με τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων, υπάρχουν τρεις πηγές μοσχευμάτων που περιέχουν τα αρχέγονα αιμοποιητικά κύτταρα που χρειάζονται οι ασθενείς. Πρώτον, με μυελό των οστών, όπου η λήψη του γίνεται με παρακέντηση από τα οστά της λεκάνης κάτω από γενική ή ραχιαία αναισθησία. Η συλλογή του μοσχεύματος γίνεται σε χειρουργείο από ειδικούς αιματολόγους. Ο μυελός που αφαιρείται αναγεννιέται γρήγορα χωρίς να επηρεάζεται η γενική κατάσταση του δότη. Το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα είναι ένας ήπιος πόνος στο σημείο της παρακέντησης. Δεύτερον, με

κύτταρα περιφερικού αίματος. Στον δότη χορηγούνται, λίγες μέρες πριν την συλλογή του μοσχεύματος, ειδικοί αυξητικοί παράγοντες προκειμένου να γίνει υπερπαραγωγή των προγονικών αιμοποιητικών κυττάρων και η λήψη του μοσχεύματος γίνεται με τρόπο παρόμοιο της αιμοδοσίας (κυτταραφαίρεση). Και τρίτον, η συλλογή του αίματος από τον ομφάλιο λώρο μετά τον τοκετό, το οποίο φυλάσσεται κατεψυγμένο σε ειδικές τράπεζες, τυποποιείται και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μόσχευμα εάν βρεθεί ότι είναι συμβατό με κάποιον ασθενή.

Η άγνοια ωθεί κάποιους από το κοινωνικό περιβάλλον της Βάγιας να συνεχίζουν να μην δέχονται την απόφασή της. Δεν τους παρεξηγεί: «Όταν τους ενημέρωσα για το νέο κομμάτι της ζωής μου, φοβήθηκαν μήπως πάθω κάτι εγώ.»

 Η Βάγια περιγράφει το συναίσθημα που προκαλεί η προκατάληψη.

«Δε φοβίζει μόνον, τρομάζει. Για να περάσει κάποιος το τείχος της προκατάληψης θα πρέπει είτε να ενημερωθεί από αρμόδιους φορείς, κάτι που είναι πολύ δύσκολο, είτε δυστυχώς να βιώσει την εμπειρία του νοσοκομείου.»

-Τι θα έλεγες σε όσους αδιαφορούν επιδεικτικά, ενώ γνωρίζουν;

«Θα τους έλεγα, πώς για όλους μας ξημερώνει μια νέα μέρα, αλλά κανείς δεν ξέρει αν θα βρέξει ή θα κάνει ήλιο. Είμαστε άνθρωποι και πρέπει να βοηθάμε τον συνάνθρωπό μας, δεν κοστίζει τίποτα. Το να βοηθήσεις να σωθεί μία ζωή είναι πολύτιμο. Όσο σκληροί και να είναι κάποιοι, πιστεύω, πως ενδόμυχα υπάρχουν ίχνη ανθρωπιάς και αγάπης. Θα θέλανε να συμβεί αυτό στο παιδί τους; μάλλον όχι..»

Στη μεταμόσχευση μυελού των οστών απαιτείται μεγάλη συμβατότητα μεταξύ λήπτη και δότη, γεγονός που καθιστά απαραίτητη την ύπαρξη μεγάλου αριθμό εθελοντών δοτών, αφού η πιθανότητα ομοιότητας μεταξύ δύο ατόμων είναι πολύ μικρή. Δυστυχώς όμως τα ποσοστά στην χώρα μας είναι πολύ χαμηλά.

Η Βάγια Κερασιώτη, μια νέα γυναίκα από την Κοζάνη ανήκει σε αυτούς που φαίνεται πως τόλμησαν να σπάσουν τα ταμπού. Απόφοιτος του τμήματος ΤΕΙ Κοζάνης «Μηχανικός Βιομηχανικού Σχεδιασμού», εργάστηκε για 8 χρόνια στην Εγνατία Οδό ως μηχανικός επιμετρήσεων. Σήμερα συνεργάζεται με ένα τεχνικό γραφείο ως μηχανικός επιμετρήσεων και σχεδιασμού. Λατρεύει την ορειβασία, το τρέξιμο, το διάβασμα και τα ταξίδια. Είναι δότρια μυελού των οστών.

«Μετά την εγγραφή μου στο Εθνικό Κέντρο Μεταμοσχεύσεων μπορώ να έχω στο λεξιλόγιο μου τις λέξεις: βοηθάω έναν άντρα, μία γυναίκα, ένα παιδί, και να το εννοώ με όλη την σημασία της λέξεως. Νιώθω πώς έχω γίνει αρκετά πιο ευαίσθητη σε θέματα υγείας. Ίσως, γιατί έχω φέρει τον εαυτό μου στη θέση αυτών των ανθρώπων, οι οποίοι πονάνε, θέλουν να ζήσουν, έχουν όνειρα και περιμένουν απλά... εμάς.»