Ο Αλέξανδρος και η Ελεονώρα εγκατέλειψαν την Αθήνα... νωρίς. Προορισμός το Βελβεντό της Κοζάνης. Τολμηρή απόφαση;

Γράφει η Ελευθερία Κωνσταντάτου 

Ο Αλέξανδρος Καρατάσος γεννήθηκε στην Αθήνα, μεγάλωσε στην Αγία Παρασκευή. 

Οι γονείς και τα δυο αδέρφια του μένουν ακόμη εδώ, εκείνος όμως διάλεξε την αποκέντρωση το 2006 –πριν μάθουμε τι σημαίνει οικονομική κρίση- και έκανε μια νέα αρχή με την γυναίκα του Ελεονώρα Πανταζή σε έναν όμορφο τόπο μακριά από την Αθήνα, στο περίφημο Βελβεντό Κοζάνης.

Στα 35 σήμερα ο Αλέξανδρος ζει και εργάζεται στο Βελβεντό εδώ και εφτά χρόνια και κατάφερε , αυτό που πάντα ονειρευόταν... ποιότητα στη ζωή του.

Πώς προέκυψε η αποκέντρωση στη ζωή σου και γιατί διάλεξες το Βελβεντό; 

«Όταν τελείωσα τις σπουδές μου και ολοκλήρωσα την στρατιωτική μου θητεία , ήρθε η ώρα των κρισίμων αποφάσεων . Πάντα ήθελα ποιότητα στην ζωή μου σε συνάρτηση με τα χρόνια που θα έρχονταν για την δημιουργία οικογένειας. Έκανα μια έρευνα και επέλεξα το Βελβεντό γιατί με γοήτευσε και γιατί μπορούσα να ασκήσω ως επάγγελμα αυτό που σπούδασα». 

Όταν πρωτοέφθασες στο Βελβεντό ποιες ήταν οι πρώτες σου κινήσεις για να οργανώσεις την ζωή σου; 

«Οι πρώτες μέρες ήταν λίγο δύσκολες. Ήμουν μόνος, άγνωστος, χωρίς εμπειρία στις μικρές κοινωνίες που ακόμα και σήμερα διατηρούν μια στεγανότητα απέναντι στο νέο και άγνωστο. Είχα όμως μεγάλη όρεξη, μιας και η πρόκληση ήταν άκρως δελεαστική. Με τη βοήθεια λοιπόν κάποιων σημαντικών- στη συνεχεία -για μένα ανθρώπων- έψαξα χώρο για να ανοίξω το οδοντιατρείο μου. Έπειτα ήρθε η αναζήτηση κατοικίας και κάπως έτσι με αργά αλλά στοχευμένα  βήματα έστησα την καθημερινότητα μου». 

Όταν έφθασες στο χωριό πώς σε υποδέχθηκαν; 

«Ήταν ιδιαίτερα ζεστοί και φιλόξενοι απέναντι μου. Αυτό με εντυπωσίασε αλλά με γέμισε και με υψηλό αίσθημα ευθύνης απέναντι τους. Ένιωσαν τιμή που ένα νέο παιδί ,άφησε τα 'θέλγητρα' της πρωτεύουσας και διάλεξε τον τόπο τους για να ζήσει. Με αγκάλιασαν λοιπόν με χαμόγελο» . 

 Πώς είναι η ζωή σου σήμερα ; 

«Μετά από επτά χρόνια σ αυτόν τον τόπο , μπορώ άφοβα να πω ότι η ζωή μου είναι όμορφη, απλή αλλά όμορφη. Βιώνω ευτυχία στο Βελβεντό. Η δουλειά μου είναι σε έναν ικανοποιητικό ρυθμό, οι φίλοι μου έχουν πολλαπλασιαστεί . Οι εμπειρίες μου 'οξειδώθηκαν' με αυτές των ανθρώπων της περιφέρειας. Νιώθω ήδη ένα ενεργό μέλος της κοινωνίας του Βελβεντού».

Τι γίνεται με τα έξοδα στην επαρχία;

«Είναι σαφώς λιγότερα και πιο εκλογικευμένα. Το κόστος των μετακινήσεων είναι σχεδόν μηδενικό μιας και οι αποστάσεις στο χωριό είναι μικρές και καλύπτονται με τα πόδια. Ελάχιστο το κόστος για καύσιμα, στάθμευση , συντήρηση οχήματος κτλ. Τα ενοίκια είτε για στέγη, είτε για επαγγελματικό χώρο είναι ασύγκριτα χαμηλότερα. Το θέμα λοιπόν στα οικονομικά ,για μένα έγκειται στο εξής: δεν έχει σημασία πόσα χρήματα κερδίζεις αλλά πόσα χαλάς. Έτσι μιας και τα έξοδα μας εδώ είναι σχετικά λιγότερα, ακόμη και κάποιος με ένα μέτριο εισόδημα μπορεί να αποταμιεύσει τα λίγα ομολογουμένως, αλλά σαφώς πλεονάζοντα έσοδα του από αυτήν την άποψη λοιπόν, θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό». 

Από την Αθήνα τι σου λείπει; 

«Η οικογένεια μου και οι φίλοι μου. Ευτυχώς όμως με επισκέπτονται συχνά, μιας και το Βελβεντό αποτελεί και έναν θαυμάσιο τουριστικό προορισμό. Είναι μέρος απαράμιλλης ομορφιάς και αποτελεί πόλο έλξης των επισκεπτών σχεδόν όλους τους μήνες του χρόνου». 

Τι σου αρέσει να κάνεις στο Βελβεντό; 

«Να περπατώ αμέριμνα στα πλακόστρωτα και πεντακάθαρα σοκάκια του χωριού και στο δρόμο για την δουλεία μου ,που διαρκεί επτά λεπτά, να ανταλλάζω τουλάχιστον δέκα καλημέρες με χαμόγελο. Είναι πράγματι ασυνήθιστα γοητευτικό». 

Πόσο εύκολο ήταν να ανοίξεις εκεί το δικό σου ιατρείο;

«Δύσκολο στην αρχή. Μιλάμε για μια σημαντική επένδυση σε κόστος σύγχρονου εξοπλισμού, τεχνογνωσίας, και συνεχούς επιμόρφωσης . Είχα να αντιμετωπίσω την απολύτως δικαιολογημένη 'συστολή' των ασθενών απέναντι σε έναν νέο, άγνωστο επιστήμονα που - Κύριος ξέρει - από που έρχεται και κυρίως πόσο θα μείνει. Όλα αυτά όμως κάμφθηκαν σύντομα και με όλους πια έχουμε κτίσει σχέσεις συνεργασίας και κυρίως αλληλοεκτίμησης». 

Είσαι πια ο οδοντίατρος τους; 

«Ναι αν και θα έλεγα πιο σωστά ότι για τους κατοίκους εδώ είμαι πρώτα ο Αλέξανδρος και μετά ο γιατρός τους. Αυτό δομήθηκε σιγά- σιγά και έτσι σφυρηλατήθηκε ένας δεσμός που υπερβαίνει τα στενόχωρα όρια της σχέσης οδοντιάτρου – ασθενούς». 

Ελεονώρα είσαι ευχαριστημένη που ακολούθησες τον άντρα σου; 

«Νιώθω ευχαριστημένη και δικαιωμένη γιατί ο άντρας μου κόπιασε πολύ, ρίσκαρε πολλά , και προσπάθησε για κάτι, που τα χρόνια της ευμάρειας , φάνταζε απίστευτο. Άφησε τις ανέσεις μιας μεγάλης πόλης και κυνήγησε το όνειρο του. Χαίρομαι πολύ λοιπόν αν τον βοήθησα έστω και λίγο στο όλο του αυτό εγχείρημα». 

Δουλεύεις; 

 «Είμαι αισθητικός». 

Δραστηριότητες; 

«Αρκετές και ενδιαφέρουσες. Παρακολουθώ το τμήμα ζωγραφικής του δήμου Βελβεντού και κάνω μαθήματα. Είμαι μέλος στο χορευτικό τμήμα των ελληνικών παραδοσιακών χορών και πάω και στο δημοτικό μας γυμναστήριο». 

Ευτυχισμένη; 

«Εγώ ορίζω την ευτυχία σαν ένα μεγάλο δεμάτι από όμορφες στιγμές, οικογενειακή γαλήνη και ζεστές ανθρώπινες επαφές. Υπό αυτή τη σκοπιά λοιπόν, ναι είμαι ευτυχισμένη και ευχαριστώ τη ζωή γι΄ αυτό». 

Τι σου λείπει από την παλιά ζωή; 

«Οι γονείς μου και κάποιες καλές, αδελφικές μου φίλες. ‘ Ίσως να μου λείπουν και κάποιες επιλογές που είχα στην Αθήνα και που λίγο δύσκολα ισοσταθμίζονται στην επαρχία, όπως μια θεατρική παράσταση για παράδειγμα». 

Νιώθεις ότι τα παιδιά σας, όταν έρθουν με το καλό, θα μεγαλώσουν όμορφα εδώ;

«Είμαι σίγουρη. Το Βελβεντό είναι πνιγμένο στο πράσινο και διαθέτει όλα εκείνα τα εχέγγυα ώστε να μεγαλώσει ένα παιδί, όπως ελεύθερους χώρους , αθλητικές εγκαταστάσεις, βιβλιοθήκες και πολλά αλλά, τα οποία είναι αυτονόητα αλλά δυστυχώς λείπουν από πολλές μεγαλουπόλεις».