Το βιογραφικό σημείωμα της Κατερίνας Σχινά, το αντλήσαμε από το biblionet, την μοναδική ηλεκτρονική βάση δεδομένων για το βιβλίο, που δημιουργήθηκε από το ΕΚΕΒΙ. 

Μιλάμε μαζί της ακριβώς για αυτό, για το ΕΚΕΒΙ που με μια απόφαση-βόμβα, κλείνει ξαφνικά. 

Η Κατερίνα Σχινά γεννήθηκε στην Αθήνα το 1956. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και μουσική (ανώτερα θεωρητικά, πιάνο) στο Εθνικό Ωδείο και πλάι στον Αλέξανδρο Αινιάν. 

Ως κριτικός εμφανίστηκε με άρθρα της το 1983 στην εφημερίδα Η Αυγή. Διετέλεσε μέλος (1985-1988) της συντακτικής ομάδας του περιοδικού Το Τέταρτο, μουσικοκριτικός και επιφυλλιδογράφος της εφημερίδας Η Καθημερινή (1987-1999) και από το 1995 ως το 1999 υπεύθυνη του Κυριακάτικου ένθετου «Ιδέες-Πολιτισμός» της ίδιας εφημερίδας. 

Mέλος της συντακτικής ομάδας του ειδικού ενθέτου για το βιβλίο «Βιβλιοθήκη» της εφημερίδας Ελευθεροτυπία (1999-2009) και από το 2009 συνεργάτης της εφημερίδας Καθημερινή σε θέματα βιβλίου, καθώς και σύμβουλος έκδοσης και κριτικός στο μηνιαίο πολιτιστικό περιοδικό The Books Journal. 

Μουσικός παραγωγός στο Γ' και Β' Πρόγραμμα της Κρατικής Ραδιοφωνίας (1983-1994) και στο Κανάλι 15 του Ρούσσου Κούνδουρου (1987-1989) και συνεργάτης της τηλεοπτικής εκπομπής για το βιβλίο «Βιβλιόραμα» (ΕΡΤ) (1987-1990). 

Από το 2006 ως το 2011 αρχισυντάκτρια και παρουσιάστρια μαζί με τον Βαγγέλη Χατζηβασιλείου της τηλεοπτικής εκπομπής «Βιβλία στο κουτί» (ΕΤ1). Δίδαξε πολιτιστικό ρεπορτάζ στο τμήμα ΜΜΕ του Παντείου Πανεπιστημίου (1994-2004) και από το 2002 ως το 2010 λογοτεχνική μετάφραση στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Μετάφρασης (ΕΚΕΜΕΛ). 

Έχει συνεργαστεί με την Ορχήστρα της ΕΡΤ, την Λυρική Σκηνή, το Μέγαρο Μουσικής και το Φεστιβάλ Αθηνών, στη συγγραφή κειμένων για τα προγράμματα των παραστάσεων και στη μετάφραση λιμπρέτων λυρικών έργων. Έχει μεταφράσει στα ελληνικά έργα των Edgar Alan Poe, Toni Morrison, Philip Roth , George Steiner, Roland Barthes, Witold Gombrowich, Ian McEwan, Hilda Doolittle, Emma Goldman, Mark Twain, William Hazlitt, Jack London, Willa S. Cather, Roddy Doyle, Malcolm Bradbury, Helene Hanff, Ben Scott, κ.α, καθώς και ποιήματα των Byron, Shelley, Worsdworth, Wallace Stevens, Anne Sexton κ.α. 

Έχει γράψει το βιβλίο «Όπερες του κόσμου» που εκδόθηκε από την Εταιρεία για τη δημιουργία νέου κτιρίου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, και το λεύκωμα «Η Ελλάδα του μόχθου» που εκδόθηκε από το Ριζάρειο Ίδρυμα. 

Το 1997 βραβεύτηκε από την Ελληνική Εταιρεία Μεταφραστών Λογοτεχνίας για τη μετάφραση του μυθιστορήματος της Toni Morrison «Γαλάζια μάτια» και το 2008 από το περιοδικό Gourmet της Ελευθεροτυπίας για τη μετάφραση των «Γαστριμαργικών Αναλέκτων» του Ben Schott (2008).  

Η ανακοίνωση του αναπληρωτή Υπουργού Πολιτισμού για το λουκέτο στο ΕΚΕΒΙ έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία. Δεν είναι όμως λίγοι εκείνοι που κινούνται στο χώρο του βιβλίου και λένε ότι ήταν κάτι αναμενόμενο. Εσείς πως αντιδράσατε στο άκουσμα της είδησης; 

«Ομολογώ ότι αιφνιδιάστηκα κάπως (αν και το φοβόμουν) κυρίως γιατί μετά την εκπαραθύρωση της κυρίας Βελισσάρη και την ιδιαιτέρως άκομψη απομάκρυνση του Δ.Σ. είχε κυκλοφορήσει η φήμη ότι αναζητείτο διάδοχο σχήμα και μάλιστα είχαν γίνει συγκεκριμένες προτάσεις σε πρόσωπα, τα οποία όμως δεν τις αποδέχτηκαν. Και φυσικά δεν με χαροποίησε καθόλου η είδηση». 

Τι πιστεύετε ότι εννοεί το υπουργείο με τη φράση 

«Το ΕΚΕΒΙ δεν ανταποκρίνεται πλέον στο ρόλο του»; «Δε νομίζω ότι το Υπουργείο εκδίδει τις ανακοινώσεις του μετά λόγου γνώσεως. Προφανώς επαναλαμβάνει την γνωστή ένσταση ότι όσον αφορά την προώθηση του ελληνικού βιβλίου στο εξωτερικό (ένας από τους σκοπούς του, σύμφωνα με το καταστατικό του) το ΕΚΕΒΙ δεν τα πήγε και πολύ σπουδαία. Πράγματι, το αποτέλεσμα είναι πολύ κατώτερο των προσδοκιών, πράγματι, πολύς χρόνος και χρήμα αναλώθηκε σε επιφανειακές εκδηλώσεις και περιπάτους σε διεθνείς εκθέσεις χωρίς ιδιαίτερο όφελος, όμως υπάρχουν άλλες δράσεις του ΕΚΕΒΙ που θα άξιζε να συνεχιστούν. Και πάντως, αν η πολιτεία κρίνει ότι ένας Οργανισμός έχει εκτραπεί των στόχων του, φροντίζει να τον εξυγιάνει και να τον βελτιώσει, όχι να τον κλείσει με συνοπτικές διαδικασίες». 

Πόσο θα λείψει από τα ελληνικά γράμματα ένας φορέας σαν το ΕΚΕΒΙ; 

«Θα λείψουν κάποιες δράσεις του ΕΚΕΒΙ, κυρίως η πολύτιμη Βιβλιονέτ, η μόνη βάση δεδομένων που αποτυπώνει την εκδοτική δραστηριότητα και στην οποία στηρίζονται εκδότες, βιβλιοπώλες και ερευνητές. Θα λείψει το πρόγραμμα της Φιλαναγνωσίας στα σχολεία, όποιες αντιρρήσεις κι αν έχει κανείς για την διοργάνωση ή και το περιεχόμενό του. Θα λείψει η Έκθεση Θεσσαλονίκης - όσο κι αν δεν κατάφερε να γίνει πόλος έλξης ξένων εκδοτών στο βαθμό που επιδιωκόταν αρχικά. Δεν θα λείψουν δράσεις υπαγορευμένες από μια στρεβλή αντίληψη περί αγοράς, όπως π.χ. το Βραβείο Αναγνωστών και αρκετές εκδηλώσεις που στόχευαν αποκλειστικά στη δημιουργία εντυπώσεων. Δεν θα λείψουν κάποια φαινόμενα ημετερισμού που έχουν κατά καιρούς παρατηρηθεί. Αλλά βέβαια ΣΙΓΟΥΡΑ θα λείψει, αν όχι το ΕΚΕΒΙ ως είχε, πάντως σίγουρα ένας φορέας άσκησης πολιτικής για το βιβλίο». 

Έχετε εμπιστοσύνη στις υπηρεσίες του ΥΠΠΟ που θα αναλάβουν, σύμφωνα με την εξαγγελία, όλες τις μέχρι τώρα δράσεις του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου; 

«Το Υπουργείο Πολιτισμού έχει καταργηθεί και η Διεύθυνση Γραμμάτων του υδροκέφαλου υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού οφθαλμοφανώς δεν έχει τις δυνατότητες να φέρει σε πέρας ούτε μικρό μέρος των όσων έκανε το ΕΚΕΒΙ. Δεν ξέρω αν θα αξιοποιηθούν (και μακάρι) ορισμένοι υπάλληλοι του ΕΚΕΒΙ που θα μπορούσαν να εισφέρουν την γνώση και την εμπειρία τους σε ανάλογες υπηρεσίες του ημι-ΥΠΠΟ, αλλά η δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία συνήθως δεν ευνοεί δραστηριότητες που θέλουν φαντασία, κέφι και σκληρή δουλειά».