Θ.ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: ΟΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΤΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ!
Επί σειράν ετών γιατρός του δημοσίου, μέλος της οργάνωσης «Γιατροί της Ειρήνης», πολιτικό όν όπως ο ίδιος αναφέρει στην Ντίνα Καραμάνου, ο Θανάσης Παπαχριστόπουλος είναι ένας «ακτιβιστής του ΕΣΥ».
Γράφει η Ντίνα Καραμάνου
Επί σειράν ετών γιατρός του δημοσίου, μέλος της οργάνωσης «Γιατροί της Ειρήνης», πολιτικό όν όπως ο ίδιος λέει, ο Θανάσης Παπαχριστόπουλος είναι ένας «ακτιβιστής του ΕΣΥ». Αρνείται να συστήσει ιδιωτικό ιατρείο. Στηλιτεύει τα κακώς κείμενα της δημόσιας υγείας-ήταν από τους πρώτους που τόνισαν ότι η «επιδημία» της γρίπης ήταν ένα κόλπο των φαρμακευτικών εταιρειών-, ταξιδεύει σε εμπόλεμες περιοχές και σε χώρες χτυπημένες από φυσικές καταστροφές μεταφέροντας φαρμακευτικό υλικό, πολλές φορές με δικά του έξοδα. Δεν είναι όμως από εκείνους που «πετάνε στα σύννεφα». Αποδείχτηκε πολύ καλός τεχνοκράτης κατά τη θητεία του ως διοικητής στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο της Νίκαιας. Κατά κοινή ομολογία επιτυχημένος μάνατζερ· κατάφερε να μιλούν όλοι για τις ικανότητες και την τιμιότητά του. Όλα αυτά τα κάνει ένας άνθρωπος ο οποίος φιλοδοξεί να μπει στη Βουλή, ενώ δεν κρύβει και τις βλέψεις του για τις επικείμενες δημοτικές εκλογές. Τον συναντήσαμε λίγες ώρες αφότου είχε επιστρέψει από την Αϊτή.
- Ως γιατρός έχετε επισκεφτεί πολλές επικίνδυνες περιοχές. Εμπόλεμες ζώνες, χώρες πληγείσες από φυσικές καταστροφές. Τι έχετε αντιμετωπίσει;
«Κάθε καινούργια αποστολή είναι και μια ξεχωριστή εμπειρία. Όταν πήγαμε στη Σερβία το 1999 μείναμε για 18 ώρες στην εμπόλεμη ζώνη. Μιλάμε για μια εποχή που η Γιουγκοσλαβία βομβαρδιζόταν από ολόκληρο τον πλανήτη. Τότε είχαμε άγνοια κινδύνου. Μεταφέραμε φαρμακευτικό υλικό σε αποκλεισμένα νοσοκομεία της Σερβίας. Μέναμε στο καζίνο και βομβαρδίστηκε το ψυχιατρικό νοσοκομείο σε απόσταση μικρότερη των 600 μέτρων. Καμία αποστολή από άλλη χώρα δεν πήγαινε τότε στην Γιουγκοσλαβία. Δύο χρόνια αργότερα βρεθήκαμε στο Σάμαν, στα σύνορα Πακιστάν-Αφγανιστάν, πριν ακόμη πέσει η κυβέρνηση των Ταλιμπάν. Το 2003 βρεθήκαμε στο Ιράκ με την Ειρήνη Αναστασοπούλου, την καλή δημοσιογράφο του Σκάϊ. Μεταφέραμε φάρμακα για τη λευχαιμία που είχε προκληθεί από το απεμπλουτισμένο ουράνιο. Οι Αμερικανοί δεν είχαν ακόμη εισβάλει, επικρατούσε χάος στην περιοχή. Βρέθηκα στην Ινδονησία μετά το Τσουνάμι, στα νησιά Πιπι. Βρήκα τότε την μικρή Μπουγιαχάρ, ένα κοριτσάκι 12 χρονών, η μοναδική που επέζησε από τους κατοίκους του νησιού. Ήμουν στο πλοίο με το οποίο προσπαθήσαμε πριν από ένα χρόνο να σπάσουμε το ισραηλινό εμπάργκο στη Γάζα, και η νύχτα έγινε μέρα αφού όλα τα Ισραηλινά πλοία βρέθηκαν κοντά μας και προσπάθησαν να μας εμποδίσουν. Όμως οι εικόνες στην Αϊτή πραγματικά με σόκαραν. Να βρίσκονται εκατοντάδες πτώματα στους δρόμους και όλοι να προσπερνούν αδιαφορώντας. Μιλάμε για τον πάτο της δυστυχίας. Μια από τις πιο φτωχές χώρες του κόσμου, χωρίς υποδομή, στην οποία δεν έχει μείνει ούτε ένα κτίριο όρθιο. Δεν θα ξεχάσω μια νεαρή κοπέλα, που έχασε τον άνδρα και τα δυο της παιδιά και με παρακαλούσε κλαίγοντας να την πάρω από εκεί, να τη φέρω μαζί μου στην Ελλάδα».
Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις υπό…διερεύνηση
-Πώς χρηματοδοτούνται όλες αυτές οι αποστολές;
«Με χρήματα από την τσέπη μας. Στους «Γιατρούς της Ειρήνης» όπου είμαι μέλος και έχουμε οργανώσει όλες αυτές τις αποστολές, υπάρχει όρος στο καταστατικό, κανένα μέλος να μην παίρνει χρήματα αν δεν μπορεί να αποδείξει ότι τα ποσά αυτά θα φτάσουν στον σκοπό για τον οποίο δόθηκαν. Όλα αυτά για να αποφύγουμε οποιαδήποτε σκιά για τη διαχείριση».
- Πολύ προσεκτικοί, θα έλεγε κάποιος, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για Μη Κυβερνητική Οργάνωση. Έχετε κακές προηγούμενες εμπειρίες;
 |
| Από το ταξίδι στην Γάζα |
«Δεν θα πω εγώ τίποτα κακό για καμία οργάνωση. Όμως θυμίζω ότι η «Αλληλεγγύη» της Εκκλησίας βρίσκεται υπό δικαστικό έλεγχο. Θυμίζω ότι τρόφιμα και ρούχα που προορίζονταν για το Ιράκ έμειναν σε αποθήκες στου Ρέντη. Δεν καταλογίζω πρόθεση σε κανέναν, αλλά αυτά είναι πράγματα που όλοι τα είδαμε με τα μάτια μας».
«Εκτροφείο διαφθοράς το δημόσιο νοσοκομείο»
-Θα μπορούσε κανείς να σας χαρακτηρίσει «ακτιβιστή του ΕΣΥ». Επί σειρά ετών αρνείστε να ιδιωτεύσετε ως γιατρός.
«Δεν έχω κάτι εναντίον των συναδέλφων που έχουν και ιδιωτικό ιατρείο, απλά είναι ενάντια στη δική μου φιλοσοφία. Κάνω απογευματινά ιατρεία εδώ, στον «Ευαγγελισμό», μου δίνει αυτό το δικαίωμα ο νόμος, όμως ιδιωτικό ιατρείο δεν θέλω και δεν πρόκειται να δημιουργήσω».
-Βλέπετε όμως συναδέλφους σας να εμπλέκονται ή να φέρονται ότι εμπλέκονται σε σκάνδαλα με φαρμακευτικές εταιρείες.
«Σε μια χώρα που η διαφθορά είναι το χαρακτηριστικό, δεν υπάρχει αξιοκρατία, δεν θα μπορούσε το δημόσιο νοσοκομείο να αποτελεί εξαίρεση. Δυστυχώς το δημόσιο νοσοκομείο σήμερα είναι ένα πραγματικό εκτροφείο διαφθοράς. Προσαρμογή στα ευρωπαϊκά δεδομένα δεν έχει γίνει, η παραοικονομία είναι το Α και το Ω, τα νοσοκομεία δουλεύουν όχι για τις ανάγκες της περίθαλψης αλλά για τα κέρδη των προμηθευτών. Και ήμουν ο πρώτος που και ως διοικητής στο Γενικό Κρατικό της Νίκαιας τάχτηκα ενάντιος στα «γκέτο των διευθυντών». Δεν μπορεί ένας μόνο άνθρωπος που έχει οριστεί διευθυντής να αποφασίζει τις προμήθειες του κάθε νοσοκομείου».
«Πρέπει να σας πω ότι θεωρώ τον εαυτό μου πολιτικό ον, με την έννοια που έδωσε ο Αριστοτέλης. Δεν θέλω να λαμβάνουν άλλοι, ιδιοτελείς άνθρωποι, αποφάσεις που με αφορούν».
0 comments
Το μήνυμα σας